Αυτή η βροχή στα Γιάννενα . . .

..η βροχή...σταματημό η βροχή δεν έχει ...στα Γιάννενα η βροχή... 

Αυτή η βροχή στα Γιάννενα, δεν είναι τ' ουρανού
μηδέ του Μαη και των νεφών και του βαριού του αιθέρα
δεν είν' του Βούδα του Γιαχβέ του Αλάχ και του Θεού,
αυτή η βροχή στα Γιάννενα, μια ασκούριαστη είναι σφαίρα 

διαβαίνει λούκια ατσάλινα ταράτσες και σκεπές
τρυπάει κλειστά παράθυρα κι αμπαρωμένες πόρτες
στήνει στα σπίτια απόσπασμα θερίζει τα κορμιά
να κυματίσουν οι ψυχές ελεύθερες κι ολόρθες, 

τέτοια , επισκέπτη, ογρή, τρελή ατμόσφαιρα αλλού
δεν θά 'βρεις, Ποιητής φτωχός να νιώσεις για μια εσπέρα,
αυτή η βροχή στα Γιάννενα , δεν είναι τ' ουρανού,
είναι της Πίνδου η ακούραστη η ορφανοπεριστέρα 

που νύχτωσε κι εκούρνιασε στη μέση στα βουνά
κι όταν βαθιά μεσάνυχτα μακριά σήμανε ο Άθως
τίναξε τα φτεράκια της κι έπεσε το "ωσαννά"
για τον θνητό και τ' άγιο του βαριό της Μοίρας του άχθος.
ά.