Κι ας πέρασαν μονάχα εννιά μερούλες...

 https://www.facebook.com/AgelosPapagewrgiou?fref=nf
...τι θά 'μασταν άραγε,μες στην αβάσταχτη πεζότητα της καθημερινότητας, δίχως τις μουσικές και τα τραγούδια που θαρρείς γράφτηκαν για  'μάς;;;σπουδαία και μεγάλη η Τέχνη του τραγουδιού....παίρνει τον φτωχό και τον κάνει βασιλιά...τον περιφρονημένο τον κάνει άρχοντα...τον αταξίδευτο , κοσμογυρισμένο...εδώ,ενα υπέροχο τραγούδι του Νότη Μαυρουδή, σε στιχους του Ηλία Πετρόπουλου...ο Πετρόπουλος , του οποίου  -όπως ο ίδιος ζήτησε πριν πεθανει- σκορπίστηκε η σταχτη του στους υπονομους του Παρισιού, και βέβαια μοσχοβόλησε εκεί ο υπόγειος τόπος , και νικήθηκε  κατά κράτος η αποφορά των Παρισινών υπονόμων, από "..μενεξέδες και μυρτιές και νάρκισσους και κρίνα γελαστά και υάκινθους και άσπρα τριαντάφυλλα που τόσο αγαπούσε εκείνη"..... 

Εφτά του Μάρτη, στης τρελής 

ψυχής μου τους μπαξέδες 

φυσάει βοριάς , στο ράδιο 

"θα πλέξω μενεξέδες"  

ο Θωμαϊδης τραγουδά, 

κι εγώ που μού 'χεις λείψει 

πώς λείπει η φλόγα απ' το κερί 

στο έρμο το ξωκλήσι,   

κι ας πέρασαν μονάχα εννιά 

μερούλες που ψηλάθε

στο σώμα σου όμορφα έσβησα  

τη δίψα μου την κάθε, 

τα δάκρυά μου αμάραντους 

φυτεύω κατιφέδες, 

εφτά του Μάρτη, στης τρελής 

ψυχής μου τους μπαξέδες. 

ά. - 7 Μάρτη του 2016 - λεύτερη, κι από μεράκια σφύζουσα, Πίνδος