Από μια ανίκητη έπασχε , αεροπλανοφοβία,
αν και στα ύψη από παιδί είχε εξοικειωθεί,
αφότου αιθεροβάμονας, του κόσμου μόνη ουσία
την Ποίηση αναγνωρίζοντας μα και τη Μουσική,
επέταγε κι εγύριζε ψηλά μακριά και πάνω
με στίχους και μελίσματα ως τους εφτά ουρανούς,
ωστόσο δεν εμπόρεσε ποτέ σ' αεροπλάνο
ν' ανέβει όσο κι αν πάσχισε, μα φίλους και γνωστούς
που εδώ κι εκεί εζούσανε μακριά στον κόσμο όλο,
πάντοτε ανά διαστήματα καβάλαγε τακτά
το χιλιοεξακοσιάρι του το θαλασσί το polo,
χιλιόμετρα κατάπινε, κοιλάδες και βουνά,
και πήγαινε κι αντάμωναν, Τορίνο, Γερμανία,
Θεσσαλονίκη, Τρίπολη,Χανιά, Κομοτηνή...
Από μια ανίκητη έπασχε , αεροπλανοφοβία,
αν και στα ύψη από παιδί είχε εξοικειωθεί.
ά.
κι έτσι γινότανε το μέγα θάμα: ο νευρικός εχθρός των αεροπλάνων, έπαιρνε τα βουνά και πάτειε τα πατήματα κι έπιανε τα κερκέλια κι έδινε σείσμα τ΄ουρανού.... και απογείωνε τα φιλαράκια του απ΄τα 4 πέρατα της οικουμένης σε πτήσεις μαγικές, ολονύχτιες, χωρίς ζώνες και κανόνες ασφαλείας κι εξόδους κινδύνου, μια κι έκανε οίστρο της ζωής το φόβο του θανάτου...
ΑπάντησηΔιαγραφή