Λορέντζος Μαβίλης-ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε

 (...πού να φανταζόταν ο έρμος ποιητής ο Λορέντζος Μαβίλης ότι λίγα μέτρα παρακάτω απ' εκεί που θ' άφηνε το 1912 τη στερνή του πνοή για την πατρίδα, θα στηνόταν κάποτε μια θεόρατη ταμπέλα με τ' όνομά του -κράχτης στη μπίζνα ενός γιάπη μεγαλοκατασκευαστή- να στέκει δίπλα στ'  όνομα μιας πολυεθνικής ...!!!Λορέντζος Μαβίλης.ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε....!!!!!!!) 

Ήρθες κι έπεσες στο Δρίσκο, 
ποιητή μοναχικέ,
σαν το θρόισμα σαν τον ίσκιο  
μαραμένου κατιφέ, 

πολυεθνική εταιρεία 
τώρα -το 'λπιζες ποτέ;- 
στεφανώνει τ' όνομά σου: 
ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε. , 
  
και περνάνε οι maserati 
 απ' το μνήμα σου μια οργιά,
κι από μέσα απ' την αφράτη 
γης ταράζεσαι βαριά, 

κάλλιο  να  'χες στην Ιθάκη 
μείνει, παρά να  'σαι, ωιμέ , 
κράχτης σε μια μπίζνα γιάπη:
ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Α.Ε. 

Άγγελος 
30 Νοέμβρη 2013-λεύτερη Πίνδος

Λορέντζος Μαβίλης.Ηρωικός κι ευαίσθητος!(10 τραγούδια μου απ' την ομώνυμη μουσικοθεατρική παράσταση)

Λορέντζος Μαβίλης.Ηρωικός κι ευαίσθητος!

Παρασκευή στο ΚΨΜ (Χελιδόνα Έβρου,1985...)

  
 (...τα ΚΨΜ των στρατοπέδων, παραχωρούνται κι αυτά σε ιδιώτες...http://e-oikodomos.blogspot.gr/2013/11/blog-post_5141.html ...ΚΨΜ(Κα-Ψι-Μί) : ο καφενές του φτωχοφάνταρου...το μπαράκι του...το μπουζουξίδικό του...κατά  τ' άλλα, η ανάρτηση στο blog του oikodomos , με πήγε 30 σχεδόν χρόνια πίσω....1985...φαντάρος στο τριεθνές του Έβρου...χωριό Χελιδόνα...617 Τ.Π...είχα κι ένα μπουζουκάκι, θυμάμαι, που κελάηδαγε συχνότατα στο ΚΨΜ ... η μαλαματίνα πήγαινε σύννεφο, "μπασταρδεμένη" με κοκακόλα ή σπράιτ... ) 


Παρασκευή  στο ΚΨΜ* 
"κόκαλο"** με το Νώντα, 
τριάντα φράγκα ο φραπές 
το  Μάλμπορο ογδόντα,  

εδώ δεν έχει λοχαγούς 
και φυλακή να πάρεις, 
εδώ διατάζει ο Γαβαλάς 
κι ο Μάρκος Βαμβακάρης, 

βαράς στο Στέλιο προσοχές 
βαράς στον Μπιθικώτση 
και πας να φέρεις γρήγορα 
κρασιά με το καρότσι,

Αλάσκα το μωσαϊκό,
μαλαματίνα κάργα,
ο Ζαγοραίος διαπασών 
ακούγεται ως τον Άρδα
  
"-Εδώ το λένε τριεθνές 
το λένε Χελιδόνα 
κι έχει βαρύ φθινόπωρο 
κι ασήκωτο χειμώνα, 

πέφτει το χιόνι εφτά οργιές 
πέφτουν κι αράδα λύκοι,   
μανούλες στείλτε τάλιρα 
στείλτε και χαρτζιλίκι..."

Μα, η μάνα μου απ' τον ύπνο της
δεν βγαίνει ούτε με γκράδες,         
έχει δεκάξι πίεση
και βάσανα χιλιάδες.
 .............................. 
Μαύρη που ξεψυχά ο καιρός 
στο σάκο μου ανακόντα, 
 στραβάδια απολύομαι,
ογδόντα μία ακόμα,

δυόμιση χτένες μείνανε
ν' αφήσω δίχως δόντια.
Παρασκευή στο ΚΨΜ, 
"κόκαλο" με το Νώντα...  

ΚΨΜ=Κέντρο Ψυχαγωγίας Μονάδας, το καφενείο του στρατοπέδου
κόκαλο=μεθυσμένος,πολύ πιωμένος ...άλλες φράσεις που δηλώνουν το ίδιο: σταφίδα, λειώμα, γκρόμπετο, λιάδα κ.λ

Άγγελος 
24 Νοέμβρη του 2013 

Σαλπάραν΄ μες στο χείμαρρο,δυο δάσκαλοι στη Ρόδο...

 

(...στη photo,το αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν η άτυχη 27χρονη εκπαιδευτικός και ο αγνοούμενος συνάδελφός της, που δασκάλευαν στο δημοτικό σχολειό στο χωριό Παραδείσι της Ρόδου...η νεοδιόριστη δασκαλίτσα, άφησε το σπίτι της στην Εύβοια -και καλά έκανε , γιατί είχε έρωτα με το δασκαλίκι- για να πάει να δασκαλέψει στην άλλη άκρη του Αιγαίου, και να ζει με 500-600 ευρώ το μήνα..τόσα παίρνει ένας νεοδιόριστος εκπαιδευτικός...ο συνάδελφός της, αγνοείται ακόμα...θαρρείς, το σκέφτεται ο χριστιανός να "κατέβει" από 'κεί πάνω και να βάλει τους οικείους στα αναγκαία για την περίπτωση έξοδα...) 

 

Σαλπάραν' μες στο χείμαρρο 
δυο δάσκαλοι στη Ρόδο. 
Τώρα, προσμένουν στ' ανοιχτά
του Παραδείσου, αρόδο*,  

 πρώτη Δεκέμβρη, στο γκισέ
 να πληρωθούν το γιόμα
να πάρουν τα εξακόσια ευρώ 
να βγάλουνε χειμώνα, 
  
τις νύχτες το ψοφόκρυο 
στην Ανδρομέδα τσούζει,
έχει μπουγάζια ο Αλταϊρ 
κι ο Βέγας είναι μπούζι 

κι άμα δεν έχεις μάλλινο
 παλτό ψηλά στις πλάτες,
σάβανο η κρύα στρατόσφαιρα 
σού γίνεται στις στράτες.
........................................  
Σφίγγουνε στην κολότσεπη 
το βιβλιάριό τους: 
τραπεζικό υπόλοιπο 
μηδέν ευρώ κι οι δυό τους,

ο ένας δεν το σκέφτεται
να κατεβεί ακόμα,
είναι πολλά τα έξοδα 
ώσπου να μπει στο χώμα, 

η άλλη, είκοσι εφτά χρονώ, 
μελαχρινή αγγελούδα, 
κατέβηκε την Κυριακή
στων ζωντανών τη ρούγα, 

να  'ναι κοντά στη μάνα της 
κεράκι να της καίει, 
στο μνήμα της νυχτόημερα 
η μαύρη να την κλαίει... 
 .............................................

Οι χίλιοι τύφλα να  'χουνε

θεοί κι οι παραδείσοι,   

γι' αυτούς που μνήμη των παιδιών 
γίναν' , στο Παραδείσι**....

* αρόδο=αγκυροβολημένοι έξω απ' το λιμάνι
** Παραδείσι=το όνομα του χωριού , στο σχολειό του οποίου δασκάλευαν οι άτυχοι δάσκαλοι...  

 
23 Νοέμβρη του 2013-λεύτερη Πίνδος

Άιντες, βουνά...

 
 (...Τζουμέρκα...Περιστέρι....φωτογραφία του Γιάννη Κράνου...) 


Άιντες, βουνά, ψηλά βουνά,
ποτές σας δεν γερνάτε,
"μάινα τα γαλανά πανιά"
στον ουρανό μηνάτε,

σπάτε την πέτρινη άλυσσο
κι ανοίγεστε ως τ' αστέρια,
να πάτε στην Παράδεισο
τ' Ανθρώπου τα χαμπέρια, 

ζωή να ρίχνει ο Γιαραμπής 
ολοχρονίς σα χιόνι, 
κανείς ποτέ ψηλά στη Γης 
μη σβήνει, μην τελειώνει... 

Άγγελος 
23 Νοέμβρη του 2013-λεύτερη Πίνδος

Στον Άγιο Παντελεήμονα

 Μάρτη με τις πολλές βροχές
και τα δικοτυλήδονα,
μπήκα να πω δυο προσευχές
στον Αη-Παντελεήμονα...

...Κι έψελνε βροντοφώνως
ο Ζέφυρος κι η πέτρα
"όμορφος  που  'ναι ο κόσμος,
σιμά στα χίλια μέτρα,
βράχοι κι αγέρας μια αγκαλιά
μες στου Θεού την απλωσιά...!"

Μοιάζαν' καράβια τα βουνά
κι ο Άγιος ξεγελάστηκε,
"βίρα τις άγκυρες, παιδιά"
φώναξε κι ετοιμάστηκε

κι έκατσε στο τιμόνι
κι απάνω από την Πίνδο,
αυγούλα με  τ' αηδόνι,
αράξαμε στην Τήνο,
Πίνδος κι Αιγαίο μια αγκαλιά,
με τον Ελύτη στα πανιά...

Άγγελος
15 Νοέμβρη του 2013-λεύτερη Πίνδος

Ευτύχης Μπιτσάκης :oγδόντα χρόνια αριστερός!

•  

(...Ευτύχης Μπιτσάκης...ο δάσκαλος...ο συγγραφέας...ο φιλόσοφος..ο συνεπής αριστερός....ο αταλάντευτος αγωνιστής...ο Άνθρωπος...) 

• Ογδόντα χρόνια αριστερός 

• ογδόντα δημοκράτης 

• ογδόντα αντιστασιακός :

• Ευτύχιος Μπιτσάκης . 

•  ..............................

• Θυμάμαι που κατέβαινε 

• παλιά το '81 

• καθηγητής στα Γιάννενα 

• με τα μαλλιά ασπρισμένα, 

•  

• Πανεπιστήμιο,Κουραμπά, 

• Πλατεία, Αβέρωφ, λίμνη, 

• βαρύς από περίσκεψη

• βαρύς κι απ' την ευθύνη, 

•  

• με πιο βαριό και πιο βαθύ 

• τ' αριστερό του χνάρι , 

• και μ' ένα φως στων οματιών 

• την άκρη ωσάν λυχνάρι, 

•  

μες στη Γιαννιώτικη αχλή, 

τόση ν' αφήνει λάμψη,      

που  'λεγες τα βιβλία του 

στους δρόμους τα  'χει γράψει,   

κι έβριθαν οι Γιαννιώτικοι
πεζόδρομοι κι οι αλέες 
απ' τις βαθιά ανθρώπινες 
αριστερές του ιδέες,

έτσι που το χινόπωρο

στην πόλη οι ακακίες 

φυλλοροούσαν βροχηδόν 

Μπιτσάκειες θεωρίες,  

αριστερά στην άσφαλτο 

αριστερά στις λάσπες 

αριστερά στις άπλυτες 

εργατικές τραγιάσκες...  

Άγγελος 

15 Νοέμβρη του 2013-λεύτερη Πίνδος

•  

•  

• 

Το "ρο" του Μάνου Χατζηδάκι

 (...ακούστε αποπάνω, στο τραγούδι "Ο χορός των σκύλων" (Γκάτσος-Χατζηδάκις), κι απολαύστε το τραγουδιστό, λεύτερο κι αλλιώτικο κάθε φορά "ρο" ("λο", "γο", "δο") του Μάνου Χατζηδάκι...)

 Ο Μάνος, γόνιμο μυαλό 

κι  ούτε σταλιά δογματικό,
από γεννεσημιού, το "ρο"
το  'λεγε "λο" ή "γο" ή "δο",

γιατί  έβλεπε  στα γράμματα 

το ιερό δικαίωμα 

ν' αυτοπροσδιορίζονται 

στου Λόγου το στερέωμα,

και να βαφτίζονται, αν μπορούν, 

μόνα τους κατά το δοκούν...

Άγγελος 

17 Νοέμβρη του 2013-λεύτερη Πίνδος

Πάλαιρος 2013.Όταν πεθαίνουν μελαμψοί σε επικράτεια άσπρων...

Όταν πεθαίνουν μελαψοί 

σε επικράτεια άσπρων, 

μονάχα η νύχτα τούς θρηνεί 

κι ο στεναγμός των άστρων.... 

......................................... 

......................................... 

Πέντ’-έξι Παλαιστίνιοι

κι άλλοι πέντ’-έξι Σύροι

πνιγήκανε στην Πάλαιρο

δυο μίλια απ’ τ’ ακρωτήρι…   

Αν ήταν ντόπιοι και Γραικοί, 

θα σκούζανε ως τη μία

χίλιοι παραθυράκηδες 

στα βραδινά δελτία...

Μα ήταν Παλαιστίνιοι

και μελαμψοί και Σύροι.

Τους πήρε κάτω στο βυθό

μεμιάς το τρεχαντήρι…

Κάλλιο να μην τους μάζευαν

σαν τα ναυάγια τ’ άλλα,

το κύμα να τους έβγαζε

μια νύχτα στη Ραμάλα

  

στου Ναζωραίου τα χώματα  

του μέγα ποετάστρου

που  κλαίνε ίδια το χαμό

του μελαψού και τ’  άσπρου… 

............................................ 

Όταν πεθαίνουν μελαμψοί 

σε επικράτεια άσπρων, 

μονάχα η νύχτα τούς θρηνεί 

κι ο στεναγμός των άστρων....

Άγγελος

15 Νοέμβρη του 2013-λεύτερη Πίνδος

Τεύκρος Ανθίας, ένας τεράστιος "ελάσσων" Κύπριος ποιητής

 (...Τεύκρος Ανθίας: Κύπριος "ελάσσων" ποιητής και δάσκαλος... μια ζωή γεμάτη διώξεις και φυλακίσεις απ' τους εγγλέζους καταχτητες... έξω από λογοτεχνικούς ομίλους, μέσα  σε στρατόπεδα συγκέντρωσης...πιστός στην ιδεολογία του και στους αγώνες του λαού του...ΠΟΙΗΤΗΣ....)

...Για τον "ελάσσονα"  τον Κύπριο θα πω
τον ποιητή -και δάσκαλο- τον Τεύκρο Ανθία, 
που  'φαγε αφορισμό απ' το παπαδαριό
κι απ' τους εγγλέζους τύραννους στρατοδικεία,

κι έγραφε στίχους με το αίμα του λαού
και τα σημάδια από το βούρδουλα στις πλάτες, 
με το μυαλό πάντα στο δίκιο του φτωχού
στο μεγαλείο του ταπεινού και στους αργάτες,

μακριά απ' ομίλους, πάντα, λογοτεχνικούς 
και φιλολογικές ανούσιες εσπερίδες
-είχαν κι οι μπόμπηδες* , ποιητές, παλιά, καλούς,
μα τώρα πάταγαν τη γης του, αχρείοι σπαχήδες-

κι αν  στη χορεία είναι γνωστός των ποιητών,
ένας "ελάσσων" στους πολλούς κι αυτός ακόμα, 
"ελάσσων" είναι κι ο ξωμάχος , το λοιπόν,
-Ανταίος ως τόσο, βράχο αφού πατεί και χώμα-
 
"ελάσσων" είναι κι ο σκαφτιάς κι ο σιδεράς,
"έλασσον" και  τ' αηδόνι που λαλεί στο ρέμα,
"έλασσον" και το μοναστήρι ο Μαχαιράς
οπού κοινώνησε απ' τ' Αυξεντίου το αίμα...


*οι μπόμπηδες=οι εγγλέζοι
 
Άγγελος
9 Νοέμβρη-λεύτερη Πίνδος




 

Νικόλας Άσιμος : πιο μόνος κι απ' τον άνεμο

Σκιά, στις σκιές εζούσε, που όλο τρίζανε 
φωνές και θύμησες του κάτω κόσμου, 
"δικός μας είσαι εσύ -του ψιθυρίζανε-
ίσκιος σαλός , κι ανασασμός του δυόσμου",  

σαράντα χρόνια, του λαγού το γδάρσιμο, 
της μάνας το  'νιωσε αγκαλιά και χάδι, 
τον φώναζαν στα Εξάρχεια οι μάγκες Άσιμο, 
μονόλυκο η βροχή και το σκοτάδι, 

κι άνθιζε κι όλο εχτύπαγε τα κρόταλα 
της τρέλας, της φωτιάς και του θανάτου, 
μέχρι που εχάθη κι έσβησεν ολότελα 
σαν Ζέφυρος στη ράχη του κυμάτου, 

από χολή χορτάτος κι από κώνειο 
κι από μια ανθοφορούσα ωραία θλίψη, 
αφού είχε γεννηθεί με το προνόμιο 
πιο μόνος κι απ' τον άνεμο να ζήσει,

φεγγάρι μαύρο, σκοτεινό κι αγέμιστο, 
να λάμπει στην παράξενη ομορφιά του,
τον  κόσμο αυτόν τον άσχημο κι αμέθυστο
απ' ομορφιά,να βγάζει απ' την τροχιά του...

Άγγελος 
8 Νοέμβρη του 2013-λεύτερη Πίνδος

Απεργία!

(...επανάληψη, που λένε...έτσι κι αλλιώς σήμερα, πρεπει η απεργία  να  ΄ναι ΚΑΘΟΛΙΚΗ...να μη δουλεύει τιποτε...το χέρι να μη σκύβει να πιάσει μολύβι να γράψει,  παρά  να  'ναι μια υψωμένη  σφιχτή γροθιά στους δρόμους ...)

 Βγες έξω, σύντροφε ! Τ' ακούς ; Σήμερα δε δουλεύει 
μηδέ κι ο ρούσος ο ντελής ο αργάτης τ' ουρανού
ο ηλιάτορας ! Όλο απεργεί το Σύμπαν !΄δές : χορεύει
από  'νας  τζίτζηκας στην πλάτη κάθε αφεντικού,

κι ουδέ γυρίζει μηχανή κι ουδέ γρανάζι στρέφει,
 και θούριους ψάλλουν τα πουλιά κι ύμνους στην εργατιά,
κι η πολιτεία αγάλλεται και "Vencermos" γνέφει
στον μπετατζή, στο δάσκαλο, στο χτίστη , στο γραφιά.

Βγες έξω, σύντροφε ! Περνάει,βογκάει -γρίκα!- στους δρόμους  
το πλήθος τ' άγριο, νηστικό, μυριόστομο κι αψύ !
Βγες έξω σύντροφε , μαντύ την αφοβιά στους ώμους 
ρίξε, εμπροστά σου να σκιαχτούν κι αφέντες και θεοί,

κι ό,τι εύρεις πλάι σου  άδραξ' το : δρεπάνι,αλέτρι,  αξίνα,
κι ό,τι είναι ομπρός σου μάζωξ΄το : φτυάρι, βαριά,σφυρί ,
σφιχτά χεράκωσ' τα, ύψωσ' τα, λάβαρα, και ξεκίνα
να καταλύσεις τ' άδικο, το ψέμα, τη ντροπή.

Άγγελος 
λεύτερη Πίνδος

Οι παλιοί σύντροφοι...

 (..στη φωτογραφία....Γιάννενα, 1983...διαδήλωση συντρόφων...) 

Λακίσαν', σκόρπισαν οι σύντροφοι οι παλιοί, 
άλλος κουράστηκε, άλλος βούτηξε στο μέλι, 
κάποτε πείσμα είχαν και πλούσιο το μαλλί, 
στο δρόμο εβγαίνανε οργισμένοι αρχαγγέλοι, 

τώρα μεσόκοποι , αδιάφοροι , βουβοί, 
τα βήματά σους σέρνουν ράθυμα στο άστυ 
και χαιρετώντας μ' ένα κόμπο στη φωνή 
τους νεολαίους που πουλάνε Ριζοσπάστη,

 με σηκωμένο το γιακά τραβούν να πιουν 
στο καφενείο της γειτονιάς πέντ'-έξι τσίπρα 
ολομονάχοι, μια σταλιά να ζεσταθούν,
 που 'ναι μεγάλη της ψυχής η μέσα η ψύχρα, 

κι όπως στο ράδιο ο καφετζής βάζει Καρά

και Πλούταρχο στη διαπασών κι Ελένη Πέτα,

 ετούτοι λένε κάνα αντάρτικο σιγά,

να γλυκοχαίρονται του σακακιού τα πέτα...

Άγγελος 
3 Νοέμβρη του 2013 
λεύτερη Πίνδος 

Στη λίμνη Παμβώτιδα στα Γιάννενα, τ' αμάξι

(...Στη φωτογραφία : Γιάννινα, 1900!! Αμάξι  της εποχής, γρήγορο -έπιανε ως και τα 30 και 40 χιλιόμετρα την ώρα, άμα γκάζωνε...- μοδάτο με δεκάχτινες ζάντες κι αστραφτερό σασί, στα ρηχά της λίμνης Παμβώτιδας ,  σιμά στη βάρκα (!) ,  που το κοιτάζει -θαρρείς- όλο ζήλεια...) 

Zάντα  δεκάχτινη ασημί,  

και κλάξον σαν τ’ αηδόνι,

ζηλεύει η βάρκα το σασί

και τ’ αλαφρύ τιμόνι,   
  

τ' αμάξι αστράφτει στα νερά,

ο μιναρές σωπαίνει,

σκύβει ο σωφέρ στ' αριστερά 

και γλυκοπαραγγέλνει :  

-Ντύσου καλή, ντύσου κυρά , 

ντύσου  κυρα-Φροσύνη,

κι άιντες να βγούμε απ' τα νερά,

να βάλουμε βενζίνη
          

να το γκαζώσω στο Δολό,         

να πιάσω τα τριάντα,           
να φτάσουμε στο Δέλβινο      

και στους Άγιους-Σαράντα
              

κι άμα δεν έχουνε ραντάρ

και μπλόκα στο Καλπάκι,

πίσω , αγκαλιά με το Μουχτάρ*

σε φέρνω το βραδάκι.


Μουχτάρ= του Αλη-Πασά ο Αρβανίτης γιος, με τον οποίο η κυρα-Φροσύνη διατηρούσε κρυφό ερωτικό δεσμό...


Άγγελος 
λεύτερη Πίνδος