Βιζύη

 

...μέγας Γεώργιος Βιζυηνός... 
ΒΙΖΥΗ 
Έφυγεν απ' τη Βιζύη 
επί πύρινων κυμάτων, 
όπως των συναισθημάτων 
των ωραίων οι πληβείοι, 

που πικρά την καταλύει 
ο βραχνάς των υπολοίπων 
την ευαίσθητη ζωή των, 
κι ας μην είναι απ' τη Βιζύη. 
........................................ 
Μα, εκεί που ο Πόνος φύει 
των δακρύων το μέγα δέντρο 
καθώς κράζει η γαία "-Δεύρο!", 
όλοι είναι απ' τη Βιζύη, 

κι άπαντες κι ομού οι βίοι 
σφίγκουν-γίνονται φιογκάκι  
σαν το μαύρο παπιονάκι 
του Γιωργή, που νιο παιδάκι 
έφυγεν απ' τη Βιζύη. 
ά. -14 Δεκέμβρη του 2015 - λεύτερη Πίνδος

Γιάννενα,1930

Ιδού τ' αριά τ' ανθρώπινα 
Γιάννενα του '30,
στράτα ανοιχτή στράτα φαρδιά 
για του βοριά τη μπάντα

να κατεβαίνει απ' τα βουνά 
κι αργά να παιανίζει 
ζωή γλυκιά ζωή μεστή
κι αληθινή να ορίζει  

να ψέλνει βράδυ και πρωί 
κι αχάραγα σε κάθε αυτί : 

"-Ψηλά βουνά να  περπατάς 
άνθρωπος να κρατιέσαι, 
ένας αν είσαι που βαστάς 
για χίλιους δυό μετριέσαι ! " 
ά. -λεύτερη Πίνδος-6 Φλεβάρη του 2019

Το ρολόι στα Γιάννενα

...το πέτρινο ρολόι στα Γιάννενα,παρδαλό κι αγνωριστο σ' έναν κιτς φωτισμό...το χαντάκωμα της πέτρας....

...Έρμο κι ατάραχο ρολόι

στα Γιάννενα στη μέση,

ένας καημός βαρύς με τρώει:

άραγε, έρμο, σ' αρέσει

που σ' "έντυσαν" στα θαλασσιά

στα κόκκινα και στ' άσπρα

στα φούξια και στα μπλε-ρουά

σαν έτοιμο για τ' άστρα

τρανό διαστημόπλοιο

σε βάση αμερικάνων,

εσένα που γεννήθηκες

στη γη των πελεκάνων*

στη γη τω άφταστων χτιστών

που δόξασαν την πέτρα

και στων βουνών την ύψωσαν

τ' άγια κι αιώνια μέτρα,

εσέ που θείου κοπιδιού

σε γέννησε αχολόι....

Γιαννιώτικο, έρμο, πέτρινο,

κι αθάνατο ρολόι...

ά.

πελεκάνοι=οι πελεκητές της πέτρας, οι μαστόροι της πέτρας

Μεσάνυχτα πού να σε βρω,μάτια μου,μάτια θαλασσιά...

...στην Καραβατιά στα Γιαννενα,40 χρονια πίσω,ηταν καποτε ενα ταβερνειο, κοινωνάγαμε οίνο και μετά  καναμε καντάδα κάτω απ τα χαμηλά παραθύρια εκείνης.... 
Θυμαμαι..Στην Καραβατιά... 
Σαββάτο ηταν μεσάνυχτα... 
Ιούνης του '77... 
Τα παραθύρια σου ανοιχτά 
σαν της ψυχής σου τη μπασιά, 
ματια μου,μάτια θαλασσιά... 

 Έκατσα χόρτασα κρασί 
στο καπηλειό τ' αντικρινό 
κι ήρθα προτού να φέξει η αυγή 
στο σπιτι σου το χαμηλό, 
'μπρός στης ψυχης σου τη μπασιά, 
μάτια μου,μάτια θαλασσιά..  

Και σου τραγούδησα γλυκά 
ν' ακούσεις να φχαριστηθείς 
"Μεσάνυχτα πού να σε βρω" 
χαράματα η ώρα τρεις, 
'μπρός στου σπιτιού σου τη μπασιά, 
μάτια μου,μάτια θαλασσιά...  

Σαράντα χρόνια έχουν διαβεί, 
κι άλλα σαράντα θα διαβούν, 
και θά 'ρχομαι,σαν τότε, εκεί, 
να τραγουδάω και να ριγούν 
'μπρός στου σπιτιού σου τη μπασιά 
τα μάτια σου τα θαλασσιά...

Σιγά θα βρέχει η ξαστεριά 
άστρα,πουλιά κι αγάπανθους, 
ρόδα και κρίνα και φιλιά 
κι ολάνθιστους υάκινθους, 
'μπρός στης ψυχής σου τη μπασιά, 
μάτια μου,μάτια θαλασσιά... 
ά.

Η Ζωή Εν Τάφω

 ...πρεμιέρα ψες του "Η ζωή εν τάφω" του Στρατη Μυριβήλη, στο ΕΡΤ1...κι εγένετο φως!!
Ψες βράδυ οι οθόνες των σπιτιών 
γιόμισαν Μυριβήλη, 
άλαλα "-Θαύμα!" εψέλισαν 
των σαλονιών τα χείλη 

ζωή εν Survivor ζούσανε 
"Ζωή Εν Τάφω" είδαν 
σε τόπους λογοτεχνικούς 
παραδεισίους πήγαν,

τα σεμεδάκια της TV 
κι όλοι οι σομόν οι τοίχοι 
την ουρανοκατέβατη 
χαρήκανε την τύχη, 

το εντός του οίκου εδάκρυσε 
τ' ακοίμητο το μάτι. 
Ψες γιόμισε η Ελλάδα φως
και Μυριβήλη Στράτη. 
ά.