(...η καλύτερη,και μακράν πιο ωφέλιμη ψυχοπνευματοσωματικά χρήση της τηλεόρασης:να μην πιάνει , να 'χει "χιόνια" που να σου δροσίζουν τον ίδρωτα του κορμιού μες στον καυτό Αλωνάρη....)
ΤΑ ΧΙΟΝΙΑ ΕΝΟΣ ΚΑΥΤΟΥ ΑΛΩΝΑΡΗ
Εκάμαμε έρωτα μπροστά στην τηλεόραση,
τα "χιόνια", τ' Αλωνάρη εδρόσιζαν την πύρα,
γιόμα εξαπλώσαμε είχε πάει δέκα η ώρα, συ-
θέμελα πέμπτη - ή έκτη;- του πόθου σου η θύρα
φορά τραντάχτηκε στο σκοτεινό δωμάτιο,
η νύχτα αρχάγγελος στις μαύρες της φτερούγες
της ηδονής το τελευταίο το γραμμάτιο
πήρε κι εχάθηκε στου Σύμπαντος τις ρούγες,
απ' αύριο εγώ δεσμώτης στης ανίας τη χώρα, 'σύ
για πάντα θα 'φευγες -έτσι ήθελε η μοίρα-.
Εκάμαμε έρωτα μπροστά στην τηλεόραση,
τα χιόνια, τ' Αλωνάρη εδρόσιζαν την πύρα...
ά. - λεύτερη Πίνδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου