2ώρ. 37' 29''

....στο κατωφλι των 54 μου χρόνων, πια,έπεσα χτες σ' ένα blog με τους ..καλύτερους ever Έλληνες μαραθωνοδρόμους...http://www.runningnews.gr/item.php?id=3635...%CE% όπου ειδα μεσα και την αφεντιά μου....2ώρ.37λ.29δ. στο Μαραθώνιο της Ρόδου, το 2000...ωστόσο, ζυγίζοντας τώρα τα τρεξίματα και τις οκάδες ιδρώτα στα 35 χρόνια που τρέχω μεγάλες αποστάσεις, βάνω πάνω-πάνω το τρεξιμο στα βουνά...μονάχα εκεί το τρεξιμο ειναι σχολειό κι άγιο δισκοπότηρο...κι άλλα πολλά...και νόστος πάνω απ' όλα για καθέναν που νιώθει πατρίδα του τις ψηλές κορφές των βουνών με την Αλήθεια και το Αιώνιο κι αγέραστο Μεγαλείο τους...

2.37.29
Κάποτε ετών που 'μουν τριάντα εφτά
-δεκάξι Απριλίου του δυο χιλιάδες-
"δύο τριάντα εφτά είκοσι εννιά"
έτρεξα Μαραθώνιο, μα οι οκάδες

ιδρώτα , τριάντα τόσα συναπτά
χρόνια, που στα τρεξίματα έχω χύσει,
πήραν αξία απ' τις ώρες στα βουνά
που εξόδεψα να τρέχω μες στη φύση

σαν λύκος ν' ακουρμαίνομαι γυμνός
τον ψίθυρο του πεύκου και του βράχου
και τ' Άγιο των βουνών ν' αρμέγω φως
που μόνο στ' οδοιπόρου του μονάχου

και στου δρομέα που μόνος τρέχει αυτός,
χαρίζεται και δίνεται για βιός του,
το Φως τ' άχραντο, των βουνών το Φως
της Λευτεριάς του Ωραίου και του νόστου.
ά. - λεύτερη Πίνδος