Είδα προψές στον ύπνο μου τον Ηρακλή τον Κάκαβο

Γι' αυτούς τους καλλιτέχνες που ξοδέψανε
τη ζήση τους χαμένοι στη νιρβάνα τους
κι από βραβεία και δόξες ενηστέψανε
και δεν τους έμαθε ποτέ μήτε κι η μάνα τους,

γι' αυτούς προψές ένα τραγούδι έγραψα
κι εδάκρυσα κι εμάτωσα κι εράγισα
κι ύστερα σε τρανή φωτιά το πέταξα
και το 'καψα κι ολοσχερώς το αφάνισα

κι οι στάχτες του στο κρύο χώμα επέσανε
μακριά πολύ απ' τη φωτιά τη μάνα τους
σαν και τους καλλιτέχνες που ξοδέψανε
τη ζήση τους χαμένοι στη νιρβάνα τους.
.....................................................
Είδα προχτές στον ύπνο μου
τον Ηρακλή τον Κάκαβο
αρμένιζε στον Άραχθο
μες σ' ένα σαπιοκάραβο

"-Κάκαβε με τη λύρα σου
και τ' άσπρα σου τα γένια
κέρνα τα έρμα αητόπουλα
λόγια μαλαματένια"
ά. - λεύτερη Πίνδος - 1 Αλωνάρη του 2016, 21.20