Έτσι που στην Κωστάνιανη
γλυκιά είν' η φύση τόσο,
παράτησε ο Αρχάγγελος
το τέμπλο κι έβγηκε όξω ,
στο Γραίγο να λειτουργηθεί
στην εκκλησιά της Πλάσης.
"-Εκεί να πας,του 'πε ο Νοτιάς,
να σχωρεθείς, ν' αγιάσεις,
παπάδες που 'ναι οι σταυραητοί
και διάκοι οι κοτσυφάδες,
κι ο ήλιος Πρωτοδέσποτας
στης Πίνδου τις κορφάδες,
που 'χει ο Βοριάς το πρόσταγμα
και τ' άστρο τις λαμπάδες
κι ο Ζέφυρος τα σήμαντρα
και τις βαριές καμπάνες,
που 'χει κι η στράτα λυγερές,
ξανθές το μονοπάτι,
να σε κοιτούν να σφάζονται
στο μαύρο σου το μάτι."
ΥΓ ...Εδώ η μεγάλη εκκλησιά:
στη μάνα-Φύση μέσα,
οπού 'ναι τέμπλο τα βουνά
κι ηγούμενοι με μπέσα
στη μάνα-Φύση μέσα,
οπού 'ναι τέμπλο τα βουνά
κι ηγούμενοι με μπέσα
ο παφλασμός του ποταμού,
το βογκητό του αγέρα,
ο στεναγμός του κεραυνού
κι ο ψίθυρος του αστέρα...
το βογκητό του αγέρα,
ο στεναγμός του κεραυνού
κι ο ψίθυρος του αστέρα...