Ο σπούργος είναι άρχοντας,
η μέλισσα κυρά,
το εργατάκι πρίγκηπας
ψηλά στη σκαλωσιά.
Σκάλα σηκώνει πέτρινη
βγάζει στον ουρανό,
να κολατσίσει κάθεται
μαζί με το Θεό,
ψωμί και μαρμαρόσκονη,
βροχοσταλιές κι ελιές,
παρέα με το Γαβαλά
ψηλά στις σκαλωσιές :
"...-Στης φτώχειας μου τη σίγουρη καλύβα,
δεν σ' άρεσε να ζεις νοικοκυρά..." *
Και κάνει η ασβέστη κόκκινα τα μάτια,
σα λουλουδάκια του βουνού γκρενά!
"...-Τη στράτα που διάλεξες,
τη διάλεξαν κι άλλες..." **
Ποτάμια ο ίδρωτας,
μπαξέδες οισκάλες!
........................................
Ο σπούργος είναι άρχοντας,
η μέλισσα κυρά,
το εργατάκι αρχάγγελος
με πέτρινα φτερά.
Τσατσάρα στην κολότσεπη
και σέρτικα βαριά
και λάσπες-φωτοστέφανο
στ' αχτένιστα μαλλιά.
* στίχος του τραγουδιού "Χάρτινες σκάλες" του Πάνου Γαβαλά , του τραγουδιστή που αγαπήθηκε απ' τον εργατόκοσμο....Θυμάμαι, παλιά τότε, διάβαινες έξω απ' τις οικοδομές που χτίζονταν, και ψηλά, αντηχούσαν τα γιαπιά απ' τις φωνές των μερακλήδων οικοδόμων που,δουλεύοντας, τραγουδούσαν Γαβαλά,Μπιθικώτση,Περπινιάδη, Τζανετή κ.λ ....
** το ρεφραίν του ίδιου τραγουδιού
Άγγελος
Μάης του 2009