Νύχτα γιομάτη κλάματα,
νύχτα σπαρμένη σκάγια:
η πείνα με το δίκαννο
στης Πίνδου ορθή τα πλάγια
ξαμώνει στον κατήφορο
τ' απόμακρα βιγλίζει
γερόντους στο κρεβάτι τους
παιδιά στο ρογοβίζι,
όξω απ' τις πόρτες στέκεται
-λάμια στ' ανεμοβρόχι-
βγάνει στο πράκι και βαρεί
τη μαύρη της την πόρπη,
τρέμουνε μέσα οι χριστιανοί,
σκύβουνε τα κεφάλια,
στα πιάτα τα μισόγεμα
ραγίζουν τα κουτάλια,
ο Άγιος στο εικόνισμα
το λάδι του φυλάει
μην γκέψει κάνας σπιτικός
ψωμί, κρυφά να φάει,
οι μάνες κάνουν προσευχή
οι γέροι το σταυρό τους
κι απέ μέσα απ' τα δόντια τους
βρίζουνε "το στανιό τους,
έτσι που μας κατάντησαν" ,
τα λάβαρα σηκώνουν
γιομίζουν τα ντουφέκια τους
μπομπάρδες αρματώνουν
και καρτερούν το σύνθημα
στης τρέλας τα καρνάγια...
Νύχτα γιομάτη κλάματα
νύχτα σπαρμένη σκάγια...
Άγγελος
24 Δεκέμβρη του 2012
