Δυο κυπαρισσάκια

Έκλεισαν , σήμερα 20 Θερ'τή, και τυπικά, τα σχολεία...Εβλεπα , το πρωί, που ερχονταν οι μανάδες στο σχολειό, να γραψουν τα ξεπεταρούδια τους στην Α' τάξη...Μερικές, τα 'χαν και μαζί τους...Ψυχούλες 6χρονες, με φωτεινό βλέμμα και κυπαρισσένιο στήσιμο,αθώες, ανυποψίαστες για το σκοτεινό μέλλον που τους έχουν προδιαγράψει κάμποσα προχτεσινά, χτεσινά αλλά και σημερινά  γκεσέμια της εξουσιας...
...............................
Ένα τραγουδάκι, λοιπόν, για τα Ελληνάκια του 2016, τους τρυφερούς δεσμώτες μιας φυλακής, σαν την τωρινή, οικονομικά και -το τραγικότερο- ηθικοπνευματικά, εξαθλιωμένη Ελλάδα...
Ένα τραγουδάκι για τα "κυπαρισσάκια" που αρχινάν' ,τώρα, να ρίχνουν μπόι, με την ελπίδα πως δεν θα ..στραβώσουν στη μάνητα του βοριά της ασχήμιας και της γυράθε ξεφτίλας...
ΔΥΟ ΚΥΠΑΡΙΣΣΑΚΙΑ
Δυο κυπαρισσόπουλα,δυο κυπαρισσάκια,
στη βροχή προσεύχονταν,για τα Ελληνάκια :
-Πότισ' τες, κυρα-βροχή,μες στις καμαρούλες,
τις κοντούλες λυγαριές,τις μικρές ψυχούλες!
Θ(ε)οδωράκη πότισ' τες κι Όμηρο κι Ελύτη,
να 'χουν στις μυρτιές σχολειό και στον Ήλιο σπίτι!
Να 'χουν περατάρη τους, με κορμάκι αδράχτι,
τον αητό του Κόζιακα, τον αστροσυνάχτη,
που 'χει το χρυσό κλειδί, τις γερές φτερούγες,
να σε βγάζει στου παλιού του καιρού τις ρούγες,
στον παππού τον Όμηρο απ' την Ιωνία,
που 'χε πατερούλη-Φως, μάνα-Αρμονία
κι έσταζε στην κουπαστή, απ' τον Παρθενώνα,
στ' άστρα κόκκινο κρασί, ρόδα στον αιώνα
και το πλοίο αρμένιζε, μες στη σοροκάδα
κι άστραφτε η Μεσόγειος, Φως, Ρυθμό κι Ελλάδα !
...........................
Πότισ' τες, κυρα-βροχή, μες στις καμαρούλες,
τις κοντούλες λυγαριές, να πετούν ριζούλες,
ν' ακουμπούν στα θέμελα, απ' τον Παρθενώνα,
μπόρα να μη σκιάζονται και βαρύν χειμώνα...!
άγγελος-λεύτερη Πίνδος