Έξι ποδάρια, δυο ψυχές,
τέσσερα αθώα μάτια,
καρδούλες δυο από χρυσό
ογδόντα εφτά καράτια,
και δυο ανοιγμένα στόματα
στον ήλιο διψασμένα
σκύβουν να πιουν κρύο νερό,
κοντά κι αδερφωμένα,
δεν έχει σκαρταδούρα εδώ,
τίποτε δεν πεθαίνει,
όλα στης Αρμονίας ψηλά
τ' αγκρέμιστα τεμένη
δοξάζουν την αλώβιαστη
τη Φύση τη μητέρα,
δοξάζονται απ' τον αυλητή
της Πίνδου τον αγέρα:
"άξιος ο φτωχός εστί,
κι άξια όλα ακόμα
τα ζούδια που 'χουν αδερφό
την πέτρα και το χώμα!"
ά. - λεύτερη Πίνδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου