...απ' τις ωραιοτερες στιγμές εδώ μέσα στις διαδικτυακές περιπλανησεις, ειναι όταν συμβαίνει να γινονται αναπαντεχα καλλιτεχνικά ας πούμε σμιξίματα φίλων, όπου οι στιχοι του ενός προξενευονται με τις μουσικές του αλλουνού....εντελώς από μόνα τους,έχουν ψυχή, μάτια κι αυτιά τα πράματα αυτά....όπως εδώ, που οι μουσικές του φιλου μου Δημητρη Αβυδηνού, εσμιξαν με κάτι στιχακια μου...ωραία κι αδιαφιλονικητη "φταιχτρα", μια πανεμορφη γυναικα απ' τη Συρία, κι ως εκ τούτου αυτή στην ουσία το 'φτιαξε το τραγούδι....
ΓΥΝΑΙΚΑ ΑΠ' ΤΗ ΣΥΡΙΑ
Σ' είδα, γυναίκα απ' τη Συρία, στην άκρη στον καταυλισμό
να κλαις με δάκρυ καταρράχτη ποτάμι και κατακλυσμό,
κι ήσουν ωραία μα τόσο ωραία στο κρύο εξώθυρο του Μάρτη,
μια ολάνθιστη γαζία στο γκρίζο του Ηπειρώτικου του χάρτη,
κι όταν βεβαίωσε ένα αηδόνι πως κλαις από Έρωτα κι αγάπη,
ήρθε γονάτισε το Σύμπαν στο δακρυσμένο σου το μάτι.
να κλαις με δάκρυ καταρράχτη ποτάμι και κατακλυσμό,
κι ήσουν ωραία μα τόσο ωραία στο κρύο εξώθυρο του Μάρτη,
μια ολάνθιστη γαζία στο γκρίζο του Ηπειρώτικου του χάρτη,
κι όταν βεβαίωσε ένα αηδόνι πως κλαις από Έρωτα κι αγάπη,
ήρθε γονάτισε το Σύμπαν στο δακρυσμένο σου το μάτι.
ά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου