Πού πάαινες, έρμε Κωσταντή; (Μνήμη Κώστα Κρυστάλλη)

 

(.. Κώστας Κρυστάλλης : ο αθάνατος ,όσο στέκουν ορθά τα βουνά κι αντηχούν βελάσματα οι στάνες, Ηπειρώτης ποιητής του βουνού και της στάνης..)

Πού πάαινες έρμε Κωσταντή, 

τι χάλευες στο άστυ, 
αίμα και δάκρυ και χολή 
να πίνεις κάθ' εκάστη ; 

Της πόλης το τελώνιο 
σ' ηύρε πουλί μονάχο, 

σε πότισε αντιμόνιο*

και  σ'  έστειλε στον τάφο. 

............................................

Πού πάαινες έρμε Κωσταντή, 
στον κάμπο και στην τύρβη; 
Στο κάδρο σου, μαύρο σκοινί

το παπιγιόν σε πνίγει, 

γειρτέ της Πίνδου κατιφέ,

σκιά στις Σκιές Του Άδου**,

ψάλτη Ηπειρώτη βροντερέ

τ' αγύριστου πελάγου.   

* αντιμόνιο : τοξικότατη ύλη-συστατικό των τυπογραφικών στοιχείων (Σε τυπογραφείο εργάστηκε ο Κρυστάλλης,για μεγάλο χρονικό διάστημα, στην Αθήνα...Εκεί, άρχισε να κλονίζεται ανεπανόρθωτα η υγεία του...)
** «Αι Σκιαί Του Άδου» : το πρώτο ποίημα του ποιητή 

 Άγγελος 
 2013-λεύτερη Πίνδος