Στο Σολωμό, στον Παλαμά
και στου λαού τη μούσα,
του Γκάτσου εγύρεψε φτερά
η πένα η υψιπετούσα.
Απλή γραφή ! Μεστή γραφή !
Γραφή να τραγουδιέται !
Ν' αναγαλλιάζει η ψυχή,
στο Σύμπαν να αμολιέται !
Με το λαό, για το λαό !
Πάντα ο λαός στη σκέψη,
να δίνει νόημα στο ρυθμό,
στην έμπνευση τη στέψη !
.................................
Σάμπως δεν πρέπει η Ποίηση,
να 'ν' του λαού ψωμάκι ,
δίχως φανφάρες κι οίηση,
παρέα για το κρασάκι ;
......................................
Mα πάει ο καιρός ! Πάει ο καιρός
κι οι χρόνοι οι ελπιδοφόροι
που 'ταν ο κόσμος δροσερός
κι οι ποιητές μαστόροι...
Άγγελος
Άγγελος
