Ούτος εστίν ο βασιλεύς
σωμάτων και ψυχών,
μελαγχολών, λιπόσαρκος
άπορος κι απορών,
ωσάν στης ερημιάς το Φως
αιπόλος νυχτωθείς
κι ωσάν Παπαδιαμάντειος
ήρωας της σιωπής,
μετράει στα πέντε δάχτυλα
της φτώχειας τη φωτιά,
τ' ανθρώπινα τα βάσανα,
του κόσμου τα καρφιά,
είκοσι αιώνες τα μετρά
και τα ξαναμετρά
και χάνει το λογαριασμό
και κλαίει κι αναριγά.
Άγγελος
