Ορθός στην Πίνδο ο μολοσσός τα νέφη εστεφανώθη,
κι όπως η Όστρια σήμαντρα αυγινά τού κρούει τους όρχεις,
φίλο ακριβό τον Αίγαγρο του Εμπειρίκου νιώθει,
και φέγγει πέρα ο Παρνασσός και λάμπει η Γκιώνα κι ο Όθρυς,
και τ' άγριο του τ' αλύχτημα κραυγή ελευθερίας
βαριοταράζει των αστών τον ήσυχο τον ύπνο
και σβει τ' αχνά τα παρδαλά φώτα της Εγνατίας
πώς σβει η αυγούλα η δέσποινα τού φεγγαριού το λύχνο.
ά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου