στίχοι : Άγγελος Παπαγεωργίου
μουσική-ερμηνεία : Στράτος Λαχανάς
Τη νύχτα του Ευαγγελισμού,
άγιος και μυροβλήτης,
κρυφά απ' τις πύλες του ουρανού,
θα κατεβεί ο Ελύτης.
Όσοι φοβάστε τον καιρό
και τοίχο-τοίχο πάτε
κι όσοι στου Έρωτα τα "ρω"
διψώντες αγρυπνάτε,
κι όσοι ανέστιοι-ταπεινοί
στη γη του οσίου Πάθους,
κι όσοι αυτοκράτορες φτωχοί
στης λησμονιάς τους τάφους,
κι όσοι γυμνοί-ανυπόδητοι
μ' αύρα τρελού παρία
και στέμμα την αλώβητη
τη Γλώσσα Την Αγία,
να πάτε να του δώσετε
ψωμί και Θ(ε)οδωράκη
και να τον παραδώσετε
στον Ιλισσό αρμενάκι,
στη μαρμαρένια κουπαστή
-ορθός- του Παρθενώνα,
να ρίξει στο Μιστρά κρασί
και ρόδα στον αιώνα.
Να ρίξει το "Άξιον Εστί"
βροχή στα βουναλάκια,
να βρει δροσούλα η φυλή,
δροσιά και τα αγριμάκια,
δροσιά και τα καψόπαιδα,
που ναυαγούν τα έρμα
-του Μακρυγιάννη απόπαιδα-
στης τηλοψίας το τέλμα.
....................................................
Ότι τον έπνιξε η σκουριά
τον ηλιανθό του Ελύτη
κι ο ήλιος ο ηλιάτορας
του κάκου ψάχνει κοίτη
στη στέγνα, στα χρυσά σκατά
του γιάπη του κοπρίτη.
