Η Ρωμιοσύνη

Απ' τα βουνά κατέβαινε
φορτσάτη η Ρωμιοσύνη 
ζάρκη* χωρίς μαλάματα 
λούσα και χαϊμαλιά 

βάσταγε παραμάσχαλα
κλαρίνο και λαούτο
κι ατάραχη ροβόλαγε
στη μαύρη καταχνιά

μάνα του Μεγαλέξαντρου
και του Καραϊσκάκη 
του Περικλέους του Μπότσαρη
του γέρου του Μοριά

με το κλαρίνο τ' αλαφρύ
και το βαρύ λαούτο
να πέμπουν πεντατονικά
θούρια στον ουρανό

κατέβαινε, Νεμέρτσικα
Τζουμέρκα Μακρυνόρος,
εκεί στο Ρίο στη θάλασσα
στα πικροχαμηλά

ο άνεμος τής έφερνε
βιολιά της Εσπερίας
φραντσέζικα σαξόνικα
κι αμερικανικά,

"στον τόπο ωρέ" τούς φώναζε 
και πέτρωνε το κύμα
κι εδιάβαινε στη ράχη του
πώς διάβηκε ο Χριστός

 ορθάτη κι αετομάτισσα
 να φτάσει ως τη Γαύδο
με τη  γαλάζια μπόλια της
πανάκι στο βοριά

με το κλαρίνο τ' αλαφρύ
και το βαρύ λαούτο
να σκίζουν να λιγώνουνε
του κόσμου τα βουνά.
ά. - λεύτερη Πίνδος -28 Δεκέμβρη του 2017

1 ζάρκος=γυμνός, ελαφρά ντυμένος, στα Ηπειρώτικα. Πιθανότατα σλαβικής προέλευσης λέξη.