Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

Ζήσε σαν ποίημα-Η θάλασσα στο σπίτι




ΖΗΣΕ ΣΑΝ ΠΟΙΗΜΑ (16 Ιουνίου 2018)
Απ' την αγάπη σου για μένα 
θα μείνει μόνο η μουσική 
τα μελαγχολικά τραγούδια 
που σου ψιθύριζα στ' αυτί 

 τη χαραυγή θα σε ξυπνάνε
το δειλινό θα σε μεθούν 
στο πάτωμα χίλια κομμάτια 
μονάχη θα σε παρατούν  

και θα το βλέπεις πως δεν έχει αλλού ζωή
πέρα απ' των άστρων την κρυφή τη μουσική
σαν φύσαγε έρωτας στις πέντε το πρωί 
και σε ταξίδευα ψηλά μ' ενα φιλί....
 -Ζήσε σαν ποίημα, θυμάμαι, μου 'χες πει....
 Ρεμπώ Βερλαίν και δρόμος και γλυκό κρασί. 
Έρωτας ή τίποτε, μωρό μου, είν' η ζωή.... 

 Απ' την αγάπη σου για μένα
θα μείνουν μόνο οι ποταμοί
στα μελαγχολικά σου μάτια
στη ραγισμένη μου φωνή

τη μέρα θα σε ταξιδεύουν 
τη νύχτα θα σου τραγουδούν 
στο πάτωμα χίλια κομμάτια
μονάχη θα σε παρατούν 
  
  και θα το βλέπεις πως δεν έχει αλλού ζωή
πέρα απ' των άστρων την κρυφή τη μουσική
σαν φύσαγε έρωτας στις πέντε το πρωί 
και σε ταξίδευα ψηλά μ' ενα φιλί....
 -Ζήσε σαν ποίημα, θυμάμαι, μου 'χες πει....
 Ρεμπώ Βερλαίν και δρόμος και γλυκό κρασί. 
Έρωτας ή τίποτε, μωρό μου, είν' η ζωή.... 




Έμπαινε απ' το παράθυρο 
η θάλασσα στο σπίτι, 
με τον πουνέντε λάφυρο 
και τον αποσπερίτη, 

κι εσύ, καρδούλα μου φτωχή, 
σπάραζες και χανόσουν, 
γιατί είχες τ' άστρα μια ζωή
και τους ανέμους βιός σου.
.....................
Κι αύρα δροσάτη εφύσαγε 
 κι ευώδιαζε το δώμα
το λιόγερμα ως ξεψύχαγε
στου δειλινού το στόμα,

κι εσύ, καρδούλα μου τρελή, 
χανόσουν στον Ελύτη, 
γιατί είχες μάθει από μικρή 
τον Στίχο να  'χεις σπίτι. 

Άγγελος 
17 Νοέμβρη του 2012