Στην κουπαστή των άσωστων ποιημάτων

 

 

 

Ω! ρε ψυχούλα μου, εσύ

στον Άθω έπρεπε να 'σαι, 

σαν τ'  αγριμάκι, στη σιωπή

των βράχων, να βρυχάσαι:

 

τραγούδια για τις όμορφες

να λες με τον αγέρα,

και προσευχές για τους τρελούς 

να ψέλνεις όλη μέρα!

 ................................................... 

 

Ψυχή,ψυχούλα μου άμοιαστη  

που δίνεις έως εσχάτων 

τη μάχη σου ,στην κουπαστή 

των άσωστων ποιημάτων ...

 

Ψυχoύλα μου,ένθεη κι άθεη, 

ψυχή ταξιδεμένη 

σε μια πορεία μάταιη 

κι ως τόσο ζηλεμένη! 

.....................................................

Αχ! ρε ψυχούλα μου , εσύ, 

στον Άθω,στα Καρούλια, 

έπρεπε να κερνάς κρασί 

τις χαραυγές την Πούλια: 

 

 δίπλα στην άκρη του γκρεμού

 στα χείλη της αβύσσου

να μπεκροπίνετε στο φως 

τ' αχνό του Παραδείσου !

 ..................................................

Ψυχή,ψυχούλα μου άμοιαστη  

που δίνεις έως εσχάτων 

τη μάχη σου ,στην κουπαστή 

των άσωστων ποιημάτων ... 

ά. - Μ.Σάββατο ,19 Απρίλη του 2025