Κι εμείς γελάγαμε που λέν' , Χρήστο, πως είσαι αποθαμένος...

Κατέβηκες με την παλιά 
εφτακοσιάρα σου Γιαμάχα 
για μια στιγμή για δυο λεπτά 
να πιεις δυο τσίπουρα μονάχα, 

κι έκατσες στην Καλούτσιανη
κι έγινες με τους φίλους ντάνα*,
πέρασες κι απ' τη Σολωμού
κι άμα ένα "γεια" είπες στη μάνα,

Γιάννενα-Δρίσκο-σύννεφα 
μαρσάρισες φχαριστημένος 
κι εμείς γελάγαμε που λέν', 
Χρήστο, πως  είσαι αποθαμένος... 

ντάνα=..κόκαλο στο μεθύσι 

...10 χρόνια χωρίς(;) το γειτονάκι το Χρήστο ...