Αύγουστο βγήκε κι έκατσε
μονάχος του να πάρει
ο Ηρακλής ο Κάκαβος
μια ανάσα στην Καλάρη,
κι ένα τετράποδο, ασορτί
με το πατούμενό του,
με την ψυχή, τα χούγια του
και με το παρελθόν του,
στάθηκε δίπλα του, λευκό
αδέσποτο κι ωραίο,
αθώο , ακηδεμόνευτο
μόνο και θαρραλέο ,
κι έτσι που η νύχτα βάφτηκε
λευκότατη -ω ! χαρά τους-
απ' την αγνότη και των δυό
κι απ' την ελευτεριά τους,
κατέβηκε για ένα τρελό
τζαμάρισμα στο κάστρο
ο Ορέστης ο Κυρκόπουλος
κι εχάθηκε σαν άστρο,
και να σιγήσει ο δαίμονας
του στίχου στο μυαλό μου,
τα πέτρινα αν δεν σκίρτησαν
σπλάχνα του πεζοδρόμου...άγγελος-22 Δεκέμβρη του 2013
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου