Όταν πεθαίνουν μελαψοί
σε επικράτεια άσπρων,
μονάχα η νύχτα τούς θρηνεί
κι ο στεναγμός των άστρων....
.........................................
.........................................
Πέντ’-έξι Παλαιστίνιοι
κι άλλοι πέντ’-έξι Σύροι
πνιγήκανε στην Πάλαιρο
δυο μίλια απ’ τ’ ακρωτήρι…
Αν ήταν ντόπιοι και Γραικοί,
θα σκούζανε ως τη μία
χίλιοι παραθυράκηδες
στα βραδινά δελτία...
Μα ήταν Παλαιστίνιοι
και μελαμψοί και Σύροι.
Τους πήρε κάτω στο βυθό
μεμιάς το τρεχαντήρι…
Κάλλιο να μην τους μάζευαν
σαν τα ναυάγια τ’ άλλα,
το κύμα να τους έβγαζε
μια νύχτα στη Ραμάλα
στου Ναζωραίου τα χώματα
του μέγα ποετάστρου
που κλαίνε ίδια το
χαμό
του μελαψού και τ’ άσπρου…
............................................
Όταν πεθαίνουν μελαμψοί
σε επικράτεια άσπρων,
μονάχα η νύχτα τούς θρηνεί
κι ο στεναγμός των άστρων....
Άγγελος
15 Νοέμβρη του 2013-λεύτερη Πίνδος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου