Πανάκια ταξιδιάρικα
περιστερές στη λίμνη,
χείλια παραπονιάρικα
το χρόνο και τη μνήμη
πικρόν να φκιάνουν αμανέ
για τον φτωχό στο βάθος
ορφανεμένον μιναρέ
που απόμεινε μονάχος .
........................................
Εκεί που 'πεφτε τ' άγριο
τ' Αλη-Πασά το βλέμμα,
μαρσάρουνε τα κάμπριο
κι οι μνήμες στάζουν αίμα.
Άγγελος
