Βαθιά κι ανεπανόρθωτα
τον είχε πλήξει ο έρως:
το στήθος το 'χε ορθάνοιχτο
στ' αριστερό το μέρος,
απ' της αγάπης την ιερή
σπαθιά τη βαθυτάτη!
Κι αν τη ζερβή του, έβαζε,
την απαλάμη -εις μάτην-
μην εκχυθεί απ' την πληγή
ο ποταμός του αιμάτου,
τις μεταμεσονύχτιες
τις ώρες του θανάτου,
στης αξημέρωτης αυγής
το παγερό το διάβα,
εκχύνοντο απ' το τραύμα του
σαν πυρωμένη λάβα
ο διάφανός του ψυχισμός,
κι η ευγενής του ουσία,
γιοφύρια για το Άφθαρτο
και την αθανασία
την αβασίλευτη άνοιξη
και το αιώνιο θέρος.
Το στήθος το 'χε ορθάνοιχτο
στ' αριστερό το μέρος.
ά. - 17 Δεκέμβρη του 2023
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου