Κομνηνών και Τσιμισκή

Τρεις η ώρα το πρωί 

Κομνηνων και Τσιμισκή 

έξι ίσκιοι στη βροχή

 είπανε δε λέω τι...

Είπαν ό,τι είπανε,

νύχτα κι άστρα ήπιανε...

Τρία σώματα σπαθιά

κι άλλα τρία τρυφερά

 σαν τα κρίνα του Μαγιού

πήγανε δε λέω πού...

 Πήγαν όπου πήγανε,

 μπάτη μου πελαγινέ...

  

 Ιδρωμένες αγκαλιές

τρεις λωτοί και τρεις μυρτιές

όλη νύχτα ως το πρωί 

κάνανε δε λέω τι...

Κάναν' ό,τι κάνανε,

 ψεύτη κόσμε γυάλινε...

Ό,τι ψάχνεις κι ό,τι θες

στα κρυφα στα φανερά,

αμαρτία μην το λες.  

Η ζωή είναι μια φορά.

 

Μια φορά και μια στιγμή,

ρόδο που θα μαραθεί.

Κομνηνών και Τσιμισκή 

πάντα κάποιος καρτερεί
τρεις η ώρα το πρωί
να σου πει δε λέω τι....

Κομνηνών και Τσιμισκή 

μια φορά να πας κι εσύ...  

ά. 5 Μάη