Πυρετός

Το 'ξερε δεν θα στέριωνε ποτέ και πουθενά, 

σαν το δροσάτο εγύρναγε το κύμα της θαλάσσης, 

μια βλάβη -ανήκεστη θαρρείς- στα εγκεφαλικά 

τα κύτταρα, τού αλλοίωνε των νεύρων τις συνάψεις 

κι ήθελε σφόδρα ν' αγαπά και να τον αγαπούν 

βαθιά, τρελά, παράφορα, συνέχεια και με πάθος, 

αληθινά, ανυπόκριτα, και, κατά το δοκούν, 

ποτέ όμως κτητικά -αυτό το θεωρούσε λάθος- 

με πυρετό ακατέβατο λοιπόν τριάντα εννιά, 

αγάπαγε,αγαπιότανε, επί μονίμου βάσης. 

Το 'ξερε δεν θα στέριωνε ποτέ και πουθενά, 

σαν το δροσάτο εγύρναγε το κύμα της θαλάσσης. 

ά. - 6 Γενάρη του 2016