....ο μεγαλοαστός είναι ευγενής,με αγαθή φαινομενικά προαίρεση,σπουδαγμένος,με φινέτσα και τρόπους...
είναι όμως πάντα εχθρός του λαού...
Το '85 ήμουνα
φαντάρος με τον Δένδια,
στραβάδια οι άλλοι αμήχανα,
κλώτσαγαν ντενεκέδια,
-φαντάρια νεοσύλλεκτα-
μαζί κι εγώ με δαύτους,
μα ο Δένδιας είχε αλλιώτικο
αέρα κι άλλο status,
είχε λόρδου περπατησιά
αριστοκράτη χέρια
διάβαζε την Ασπρόκολη (η εφημερίδα Ακρόπολη,όπως τη λεγαμε τότες)
"κρυφά" τα μεσημέρια,
θυμάμαι που κατέβαιναν
δυο μαύρες πεταλούδες
απάνω απ' του Μιτσικελιού
τις πέτρινες τις ρούγες
σ' όλα τα τζόκεϋ κάθονταν
σ' όλα τα τζάκετ μπαίναν
μα από τον Δένδια μακριά
δεκάδες μέτρα μέναν' !
-Γιατί πεταλουδάκια μου,
δεν πάτε και στο Νίκο;
-Πάν' τ' αηδονάκια κι οι αμνοί
στο γύπα και στο λύκο ;
(Τα ζούδια έχουν ένστικτο
έχουν και τρίτο μάτι,
βλέπουν χιλιόμετρα μακριά
και πίσω από την πλάτη.)
....Ηταν ωστόσο ευγενής,
μ' αριστοκράτη χέρια.
Το '85 ήμουνα
φαντάρος με τον Δένδια.
ά. - λεύτερη Πίνδος - 3 Νοέμβρη του 2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου