Συνολικές προβολές σελίδας

Σάββατο 10 Σεπτεμβρίου 2016

Πώς κύλησε η ζωή μας έτσι γρήγορα...




Πώς κύλησε η ζωή μας έτσι αλλότρια, 
στους δρόμους στις ανούσιες συναθροίσεις 
-ένα τσιγάρο, ένας καφές στα όρθια, 
ένα που σβήνει αστράκι αχνό της δύσης... 

Χινόπωρο εφύσαγε απ' τα σπάργανα 
"θα  'ναι ο καιρός -ελέγαμε- που αλλάζει" 
κι οι νύχτες θειάφι εβρέχανε και σάβανα 
και μαύρο χιόνι αργά να μας σκεπάζει  

κι ας είχαμε βαδίσει έτσι "όπως άρμοζε" 
με τις ζωές μας σε μιαν κάποιαν τάξη 
κι ας είχε το νωθρό μας βλέμμα το μπλαζέ 
του αστού που ευδοκίμησε τη λάμψη... 
................................................................... 
Πώς κύλησε η ζωή μας έτσι γρήγορα... 
Πέντ'-έξι θα διαβούμε ακόμα στράτες 
κι ασθμαίνοντες θα φτάσουμε στα σύνορα 
που σμίγουνε οι αγύριστοι διαβάτες, 

και μόνο τα παιδιά που οπίσω αφήνουμε 
-σκλαβάκια, ωιμέ, φτωχά στη νέα την τάξη- 
θα μαρτυρούν, στάχτη κι αχός σαν γίνουμε, 
πως κάποτε στ' αλήθεια είχαμε υπάρξει... 


ά.- λεύτερη Πίνδος



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου