στίχοι : Νίκος Γκάτσος-Άγγελος Παπαγεωργίου
μουσική κι ερμηνεία : Άγγελος Παπαγεωργίου
Τους μισούς απ' τους στίχους, γραμμένους σε ελεύθερο στίχο, αλίευσα -σκόρπιους- από την "Αμοργό" του Νίκου Γκάτσου...Πρόσθεσα κάμποσους δικούς μου κι ..έδεσα το όλον σε τραγουδοποιήσιμους 15σύλλαβους...Το πρωτογενές -μισό- στιχουργικό υλικό υπάρχει σκόρπιο στις σελίδες 26 και 28 του βιβλίου (Νίκος Γκάτσος "Αμοργός" -εκδόσεις Πατάκη)
Πόσο πολύ σ' αγάπησα, εγώ μονάχα ξέρω,
εγώ που σ' άγγιζα κρυφά, σαν άνεμος τα βράδια.
Μαύρη μου, μαύρη θάλασσα, εγώ μονάχα ξέρω,
πόσα έχεις πάνω στα μαλλιά,χρωματιστά πετράδια.
Μα, πάει της Αγια-Σοφιάς το μέγα μοναστήρι,
πάει κι ο καιρός που η αγάπη σου έλαμπε σαν ζαφείρι...
Ζουμπούλι της πορτοκαλιάς, από χρυσό κι αχάτη
και μια ανθισμένη κυδωνιά, κρυφά να σου κεντήσω,
χρόνια και χρόνια με σφυρί, πάλεψα και μελάνι,
βασανισμένη μου καρδιά, να σε παρηγορήσω.
Μα, πάει της Αγια-Σοφιάς το μέγα μοναστήρι,
πάει κι ο καιρός που η αγάπη μας έλαμπε σαν ζαφείρι...