Τραγουδάκια μου αμαγάριστα κι αυτόφωτα

Το βράδυ εψές έτρεξα ολόγυμνος στη χλόη,

στην ακροποταμιά σαν παρωρίτης κάστορας,

σάρκινη χάντρα στων σκιών το κομπολόι,

τρελός, φτωχός, λιανός, νευρώδης αυτοκράτορας,

καμπάνιζαν μισήν οργιά απ' το χώμα οι όρχεις,

σήμαντρα,των τρελών το σύμπαν να ξυπνήσουνε,

ως που  'ρθε ο Αρθούρος ο Ρεμπώ, ο Βερλαίν κι ο Μπόρχες,

δυο δράμια ατόφιας έμπμνευσης να μου χαρίσουνε,

κι έτσι ωραία τρελό, κάτω απ' της Πούλιας  τ'  άστρο,

μονάχο, κάθιδρο, στην τρέλα του εποχούμενο,

μ' ηύρε η αυγή εμέ τον φτωχοποετάστρο,

στα τραγουδάκια μου τα φρέσκα πυρπολούμενο,

κι  έφεγγε, κι  έτσι  όπως  χαιρέταγα  τους ίσκιους,

 ο ποταμός στα μαύρα σπλάχνα του κατέβαζε

λαμέ τραγουδιστές και πλατινένιους δίσκους

κι άχρηστη  λασπουριά  στις  όχθες  του  τους  ξέβραζε, 

κι  έβραζε μες  στις  φλέβες μου  το  μπλάβο  αίμα

και με  στεφάνωνε μονάχο  το ξημέρωμα

εμένα  που  'ξερα  πως όλα  είν'  ένα  ψέμα,

γιατί  είχα  ζήσει  του  θανάτου  το  φανέρωμα,

και μ' ακολούθαγαν βραχνά  και  φάλτσα οπίσω

τα τραγουδάκια μου αναρμόνιστα κι  αλλόκοτα 

αδισκογράφητα φωνάζαν' να τ' αφήσω,

να τριγυρίζουν αμαγάριστα κι αυτόφωτα. 

ά.

Μια όμορφη ελληνικά...

....η φωτογραφία, τυχαία απ' το διαδίκτυο....μια κοπέλα, όμορφη με τρόπο ελληνικό (το χρώμα των μαλλιών με τους ..αχνούς βόστρυχους στην άκρη τους,η κατατομή-σε άλλη φωτογραφία της ίδιας κοπέλας όπου φαινόταν και το πρόσωπο- ), αλλά και με τρόπο βουνίσιο (λιγνή κι αγέρωχη στο στήσιμο σαν δωρική κολώνα) , στέκει σε τόπο ορεινό στο ύψος των βουνών,ελπίδα και φως στο σκοτάδι της εποχής και στη μούχλα του τοξικού αστικού περιβάλλοντος των πόλεων...η σωτηρία όπως και να 'χει, θά 'ρθει απ' τα βουνά, και θα 'χει τη "μορφή" μιας κοπέλας σαν κι αυτής στη φωτογραφία .....

Μια όμορφη ελληνικά 
μια όμορφη βουνίσια,
βλέπει τον κάμπο χαμηλά 
και τις κορφούλες ίσια. 

Άσπρο έχει παντελόνι 
φανελλάκι ουρανί, 
ο Νοτιάς την καμαρώνει 
και της γνέφουν οι ουρανοί.

Μια όμορφη Ελληνικά 
μια όμορφη βουνίσια, 
τις  νύχτες, σε βαθιά νερά
λούζεται, ποταμίσια

Στη Μουργκάνα ξημερώνει 
στα Πιέρια ίπταται 
στον Ταϋγετο νυχτώνει 
στ' άστρα αναλήπτεται. 
ά.