Τρέχοντας 26 χιλιόμετρα ψηλά στα Τζουμέρκα

Χωρίς τίτλο από το χρήστη ASPALATHOS στο Garmin Connect - Λεπτομέρειες

ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΗΛ (λαϊκός ζωγράφος,1870-1934)

Στον καφενέ που κάθεσαι,
με τα νερά εφάπτεσαι
του ποταμού Ιορδάνη,

κουβέντες πάνε κι έρχονται,
μες στου καφέ σου αλέθονται
το μαύρο το φλυτζάνι,

άγγελος ήσουν που όφειλε
τ' αόρατα, Θεόφιλε,
ζωγραφιστά να κάνει.
............................................

Είσαι ένα δέντρο στο βοριά,
με τα παιδιά μιλάς μονάχα,
και με τ' αποσπερνά πουλιά
που στήνουνε φωλιές στα βράχια.

Μη δείχνεις όλο σου το φως
-σφραγίδα είναι το φως, του πρώτου-
Θεόφιλε, όπως ο Χριστός
που τον καρφώσαν' στο σταυρό του.

άγγελος -25 Αυγούστου του 2014- Χουλιαράδες  

Πριν 80 ακριβώς χρόνια , στα 1934, πέθανε ο σπουδαίος λαίκός ζωγραφος Θεόφιλος Χατζημιχαήλ.Μονάχα ο Γιώργος Ζωγράφος, τον τραγουδησε (σε ποίηση Εμπειρίκου και μουσική Μαμαγκακη) τόσο σπαραχτικά κι αληθινά.Ήταν, βεβαίως, κι η θλίψη κι η "τρέλα" που ..κουβάλαγε στο λαρύγγι του, αυτος ο ανεπανάληπτος ερμηνευτής του νέου κύματος.
Μετέπειτα, πολλοί , κι ανάμεσά τους κι οι Κατσιμιχαίοι, προσπάθησαν να τραγουδησουν το Θεόφιλο.
Όλοι τους όμως με έναν τρόπο επιτηδευμένο, παγιδευμένοι στη μανιέρα τους, και, καθόλου μα καθόλου κοντά σ' ό,τι ήταν ο Θεόφιλος: ένας μεγάλος λαϊκός καλλιτέχνης, που η μισή μεγαλοσύνη του οφείλεται στ' ότι δεν είχε επιγνωση του πόσο σπουδαίος ήταν, οπότε κι απ' την αρχή ως το τέλος, δημιουργούσε με μια παρθενική ματιά, και με μιαν αγνή-παιδιάστικη διάθεση, διχως ύφος, στυλ κ.λ κ.λ
 

Στου λύκου τον ντορό

 

Τη λευτεριά μου την κερδίζω 

τρέχοντας πάνω στα βουνά, 

γυρνώ κι η πόλη τζαμπουνά

το ίδιο μοιριολόι το γκρίζο, 

τι τύχη να  'χεις, μες στους τοίχους

κλεισμένος σαν τον Ιωνά

 στα καπνισμένα, παγερά

σπλάχνα του  τσιμεντένιου κήτους, 

τρεις σβόλους που ευτυχώς βαστάτε

χώμα απ' τα διάσελα ψηλά,

παπούτσια μου αθλητικά

που σας τιμάω και με τιμάτε, 

σαν το χαλί του μουσουλμάνου

απλώνω στο μωσαϊκό

και πέφτω να προσευχηθώ

με το μυαλό στην Πίνδο πάνω, 

δέκτες, μεγάφωνα κι αντένες,

σκουριάζουν , κλείνουνε, σιγούν,

άγιοι πευκώνες τραγουδούν   

και λεύκες Παναγιές Παρθένες, 

ο άθλος μου η σερμαγιά μου

παράδεισός μου το βουνό 

μια ίντσα γης απ' τον ντορό

του λύκου, η επικράτειά μου. 

Άγγελος

7 Απρίλη του 2013