Μεσάνυχτα πού να σε βρω,μάτια μου,μάτια θαλασσιά...

...στην Καραβατιά στα Γιαννενα,40 χρονια πίσω,ηταν καποτε ενα ταβερνειο, κοινωνάγαμε οίνο και μετά  καναμε καντάδα κάτω απ τα χαμηλά παραθύρια εκείνης.... 
Θυμαμαι..Στην Καραβατιά... 
Σαββάτο ηταν μεσάνυχτα... 
Ιούνης του '77... 
Τα παραθύρια σου ανοιχτά 
σαν της ψυχής σου τη μπασιά, 
ματια μου,μάτια θαλασσιά... 

 Έκατσα χόρτασα κρασί 
στο καπηλειό τ' αντικρινό 
κι ήρθα προτού να φέξει η αυγή 
στο σπιτι σου το χαμηλό, 
'μπρός στης ψυχης σου τη μπασιά, 
μάτια μου,μάτια θαλασσιά..  

Και σου τραγούδησα γλυκά 
ν' ακούσεις να φχαριστηθείς 
"Μεσάνυχτα πού να σε βρω" 
χαράματα η ώρα τρεις, 
'μπρός στου σπιτιού σου τη μπασιά, 
μάτια μου,μάτια θαλασσιά...  

Σαράντα χρόνια έχουν διαβεί, 
κι άλλα σαράντα θα διαβούν, 
και θά 'ρχομαι,σαν τότε, εκεί, 
να τραγουδάω και να ριγούν 
'μπρός στου σπιτιού σου τη μπασιά 
τα μάτια σου τα θαλασσιά...

Σιγά θα βρέχει η ξαστεριά 
άστρα,πουλιά κι αγάπανθους, 
ρόδα και κρίνα και φιλιά 
κι ολάνθιστους υάκινθους, 
'μπρός στης ψυχής σου τη μπασιά, 
μάτια μου,μάτια θαλασσιά... 
ά.