...Θανάσης...ο ντροπαλός σαν παιδάκι τραγουδοποιός/ποιητής...ο ταπεινός σαν τα χορταράκια στα σιάδια του χωριού του,όπου μικρός (γ)κυλιόταν και χαιρόταν το μύρο της βγεγμένης γης....
...Βραχνός προφητης ταπεινός
καλόβολος και πράος
μπροστά στης Αρμονία το Φως
στου Σύμπαντος το χάος
σφαλεί τα μάτια τραγουδά
τα καταφρονεμένα
τ' άγνωστα και τα ταπεινά
και τα λησμονημένα
σαν το παιδάκι ντρέπεται
του ιδρώνουν οι παλάμες
δίπλα τον παραστέκουνε
οι τρεις μπουζουκομάνες
του γλυκοκαλοκάθονται
στα δάχτυλα οι ταστιέρες
στις φίρμες που 'ναι αλλεργικές
και στις ψευτοκαριέρες
καριέρα ετούτος έκανε
στα σιάδια του χωριού του
βρεγμένης γης κι ανθών οσμές
ταϊζοντας τον νου του
κι άμα τ' ανήκουστα άκουσε
κι άμα τ' ανείδωτα είδε
στέκεται τώρα μολογά
τι είδε εκεί που πήγε
βυθίζεται υψώνεται
σιμώνει ξεμακραίνει
τρελαίνεται γιατρεύεται
ανασταίνεται πεθαίνει,
πίσω απ' τα μαύρα τα χοντρά
μυωπικά γυαλιά του
η βάβω του η Αγιώτισσα
τινάζει τα σκουτιά του
τα παιδικά τα φτωχικά
τα χιλιομπαλωμένα
και πέφτουν άστρα σκοτεινά
κι αηδόνια τρελαμένα...
ά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου