Συνολικές προβολές σελίδας

Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2018

Σαν θα χαράζει...



Θα 'ναι πρωί, οι γνωστοί σαν θα το μάθουν 
τ' άξαφνο του χαμού μου το χαμπέρι, 
δυο-τρεις χυμένη στη ματιά τους θα 'χουν 
μια θλίψη τυπική ως το μεσημέρι, 
 
θά 'ρθουν την επομένη στην κηδεία 
θα σκύψουνε θα με νεκροφιλήσουν 
"-Ω! πέταξε, ποιητική αδεία, 
στ' αστέρια ο παλαβός" θα ψιθυρίσουν, 
 
κι αφού με παραχώσει ο νεκροθάφτης 
εμέ που το Πινδαίο ύμνησα χώμα, 
θα με σηκώσει στα Τζουμέρκα ο μπάτης, 
κι αυτοί χαρούμενοι που ζούνε(;) ακόμα, 
 
στην κρύα την τσιμεντένια άραχλη πόλη 
στη γκρίζα θα επιστρέψουν την αιθάλη 
σαν τα ψοφίμια μέσα στη φορμόλη 
το μαύρο τους μη νιώθοντας το χάλι, 
 
και πια ο ηλιάτορας σαν θα χαράζει 
πέρα απ' τους λόφους τους μενεξεδένιους, 
ποιον μες στο χάραμα θα λογαριάζει 
για ζωντανόν και ποιους γι' αποθαμένους ; 
ά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου