Τα παιδιά που 'χαν καρδιά
πυρωμένο σίδερο
έχουν πάρει τα βουνά
ύπνο νά 'βρουν ήμερο
στου βοριά τα φιλιατρά
στ' ουρανού το διάσελο
στέλνουν σήματα μακριά
να γυρέψουν άσυλο
στη μεγάλη αποθυμιά
στ' όνειρο που χάθηκε
στων προγόνων την παλιά
δρόσο που εμαράθηκε.
........................................
Τα παιδιά που 'χαν καρδιά
πυρωμένο σίδερο,
μες στον πλαστικό ντουνιά
τον σκληρό κι ανήμερο
σ' άσβηστη πικρή φωτιά
μέρα-νύχτα καίγονται
δυο σταγόνες μοναχά
λευτεριάς ορέγονται
στη μεγάλη αποθυμιά
στ' όνειρο που χάθηκε
στων προγόνων την παλιά
δρόσο που εμαράθηκε.
ά. - λεύτερη Πίνδος - 5 Γενάρη του 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου