Συνολικές προβολές σελίδας

Δευτέρα 31 Ιουλίου 2017

Στα Τζουμέρκα η γουρούνα



...ντάλα μεσημερι Κυριακής τ' Αλωνάρη, η γουρούνα διαβαίνει στη δημοσιά του χωριού στα 1100 μετρα ψηλά, ετοιμη ν' απογειωθεί ,θαρρείς,για τ' απέναντι Τζουμερκιώτικα αγριοβούνια...η γουρούνα μαρσάρει, ο δρόμος γιομίζει μυρουδιά μπεντζίνας, που σμίγει με τη μυρουδιά απ' το ρακί που αναδύεται απ' τα 2 παρακείμενα μαγαζιά της πλατείας,ο θόρυβος του μαρσαρίσματος ξυπνάει τους αποθαμένους στο  κοιμητήριο της Αγια-Παρασκευής δίπλα στα 50 μέτρα, οι αποθαμένοι πάνε για μια κολτσίνα στο μαγαζί του Δήμου...η Κυριακή λιγοθυμάει απ' την ανάκατη μυρουδιά μπεντζίνας και τσίπουρου....ή μεσημβρινή ραστώνη ψηλά στα 1100 μέτρα....
Μεσημεράκι τρεις παρά
μες του χωριού τη δημοσιά
διαβαίνει -ω!να!- η γουρούνα
να ζώσει ποταμούς βουνά
Άραχθο Αώο Τσαμαντά
Τζουμέρκα και Μελούνα. 

Ψηλά στη γέρικη σκαμνιά 
κάμπιες τζιτζίκια και πουλιά  
και μέρμηγκες μιλιούνια 
 κουνούν μαντήλι στο κλαδί
και τραγουδούν "ώρα καλή",
κι αγνάντι τ' αγριοβούνια 

διάπλατη ανοίγουν αγκαλιά 
καμπάνες κρούουν και κυπριά 
και κοπαδιών κουδούνια. 
Μεσημεράκι τρεις παρά 
μες του χωριού τη δημοσιά 
διαβαίνει η γουρούνα.  
 .......................................
 Λιγοθυμάει η Κυριακή,
μπεντζίνα, ασπάλαθοι, ρακί 
στο μαγαζί κλαρίνα, 
κι απ' την Αγια-Παρασκευή  
οι αποθαμένοι πάν' γραμμή 
στο Δήμο για κολτσίνα.

ά.- 30 Αλωνάρη του 2017

Κυριακή 30 Ιουλίου 2017

Μίκης θεόθεν ! -ακροστοιχίδα


 ....ακροστοιχίδα :Μίκης θεόθεν...μπήκε χτες στα 93 του...
Μ-ετά από αιώνες που όλα θα 'χουν γίνει
Ι-ζημα κι αστερόσκονη στη Γη,
Κ-άπου μακριά στου Σύμπαντος τη δίνη
Η μουσική του Μίκη   θ' αντηχεί
Σ-των άστρων τη βαθύτατη γαλήνη. 

Θ-α  στέκει ορθός στο πόντιουμ του Βέγα
Ε-ν τοις  γλαυκοίς αιθέριοις ουρανοίς
Ο Μίκης με το μπόι του το μέγα
Θ-εός  κι ήλιος κι αιώνιος αυλητής
Έ-φηβα ουρί στην Αρμονία ταμένα
Ν-α γονιμοποιεί μεσουρανίς! 

ά. -29 Αλωνάρη του 93 μ.Μ (μετά Μίκη) 

Σάββατο 29 Ιουλίου 2017

Ο μικρός Μάριος στην αυλή του, στα Γιάννενα,το '68

Κάθισε ο Μάριος στη σκιά 
μικρό παιδάκι οχτώ στα εννιά, 
κάτω απ' το τίλιο,
τα ποδαράκια σταυρωτά 
τα μάτια αφώλιαγα πουλιά 
ήλιοι στον ήλιο,
 

κι όσο τ' αγέρι τ' απαλό,  
το τσουλουφάκι το ξανθό 
στο πλάι να κάνει,  
εδιάβηκε η μισή ζωή 
στη λιόφωτη δροσάτη αυλή  

σαν το ποτάμι.  

ά.-28 Αλωνάρη του 2017

Παρασκευή 28 Ιουλίου 2017

Ένας ανεκδιήγητος "πρόεδρος" . . .(επαναδημοσίευση)

...βλέποντάς τον χτες στις ειδήσεις, που αντιμετωπισε ,λέει, με επιτυχία τη λοιμωξη του αναπνευστικού κ.λ κ.λ...ο 88χρονος πρώην πρόεδρος δημοκρατίας, ο πιο άχρωμος κι άβουλος που περασε ποτέ... ο κατ' ευφημισμόν αριστερός/σοσιαλιστης Καρολος Παπούλιας...

http://epirusgate.blogspot.gr/2014/07/blog-post_8882.html?spref=fb

Αν ήσουν, "πρόεδρε", ΠΡΟΕΔΡΟΣ...
Αχ κυρ-Παπούλια "πρόεδρε",
δεν σ' άγγιξε το χιόνι,
που σκόρπαγαν οι άγγελοι 
τις νύχτες στο Πωγώνι,
τότε που η φτώχεια τσούλωνε
σιμά στο παραγώνι,
να ζεσταθεί να ονειρευτεί
τον Άγιο-Κατσαντώνη....
.............................................
Αν ήσουν, "πρόεδρε", ΠΡΟΕΔΡΟΣ
με τσαγανό κι αρχίδια,
μαχαίρι, "πρόεδρε", θα 'κοβες
τα ίδια και τα ίδια,

τα νταλαβέρια τ' άχρηστα
με τους μητροπολίτες
τους ρασοφόρους τους χοντρούς
τούς εντελώς κοπρίτες,
και ,"πρόεδρε", θα συνάνταγες
ανθρώπους του ιδρώτα
που τους γαμούν ξεσάλιωτα
και με χωρίς καπότα,
τ' αφεντικά τ' αχόρταγα,
κι οι εν γένει εξουσίες,
οι κυβερνήσεις οι δοτές
κι οι τραπεζομαφίες,
αυτούς θα πάαινες νά 'βρισκες
που με καημό στα χείλια
μέρα και νύχτα πολεμάν'
να ζήσουν τη φαμίλια,
αυτούς θα πάαινες να 'σμιγες,
"πρόεδρε" κυρ-Παπούλια,
με τα μικρά τα πενιχρά
τα ψωρομεροδούλια,
κι αν ήσουν μάγκας, "πρόεδρε"
θα ρώταγες αμέσως
με πόσα ευρώ το μήνα ζει
ο Έλληνας ο μέσος,
και τόσα, μάγκα "πρόεδρε"
παλιέ Ελασίτη αντάρτη
θα βάσταγες κι ελόγου σου
για τη δικιά σου πάρτη,
τουτέστιν πεντακόσια ευρώ,
και τ' άλλα, κάθε μήνα,
θα τα σκορπούσες , "πρόεδρε"
στη φτώχεια στην Αθήνα,
και θα ματάτρω'ες , "πρόεδρε",
κρομύδια και μπομπότα,
πληγούρι, λαχανόπιτα,
και ψωμοτύρ' , σαν πρώτα
που 'σουν απάνω στο χωριό,
φτωχούλι στο Πωγώνι
αγνός -ακόμα- κι άσπιλος
κι ωραίος σαν το χιόνι,
"πρόεδρε", που δεν φαντάζοσουν
πως κάποτε θα 'νάρθει
μέρα, που στον αντίποδα
θα βρίσκεσαι του αντάρτη....
.....................................
Πόσο με θλίβεις, "πρόεδρε" ,
που φύτρα Ηπειρώτη,
γέννησε του λαού οχτρό
κι ύπατο Ισκαριώτη...
Να 'ναι ο κοσμάκης στο Σταυρό
γυμνός, φτωχός και μόνος,
και να υπογράφεις, "πρόεδρε",
το "Σταύρωσον", προφρόνως,
ίσκιος, συμπλήρωμα κι ουρά
του Καίσαρα τ' Αντώνη...
Αχ ωρέ "πρόεδρε" φουκαρά,
δεν σ' άγγιξε το χιόνι,
'κείνο το χιόνι το παλιό
τ' αμόλυντο το χιόνι,
που σκόρπαγαν οι άγγελοι
τις νύχτες στο Πωγώνι....
άγγελος -λεύτερη Πίνδος-16 Αλωνάρη του 2014 

Πέμπτη 27 Ιουλίου 2017

Ο Άραχθος, τα Φώτα

 (...στις φωτογραφίες, κάτω απ' τους στίχους: αγιασμός των υδάτων, σήμερα στον Άραχθο, στο γιοφύρι της Πλάκας...οι άνθρωποι άγιασαν τα ύδατα, ή ο Άραχθος άγιασε ανθρώπους και Σύμπαν...;;;) 

 Παλληκαράκι ο Άραχθος κατέβαινε όλο βιάση! 
Τα ρούχα του είχε απ' το πρωί ντυθεί τα πιο καλά 
τα παστρικά, να 'ν' όμορφος και σένιος στο γιορτάσι 
των Φώτων , όπου τ' Άγια του θ' αγιάζανε νερά.

Κι εφρούμαζε σαν τ' άλογο που ολόρτο στο παζάρι, 
τα χρυσαφένια, ολόλαμπρα, φορώντας χαϊμαλιά,  
να ευχαριστήσει τον βαρύν , τηράει, τον καβαλάρη 
που οκνός στρογγυλοκάθεται στη σέλλα του ψηλά, 

κι επήδαε και τινάζονταν κι ωσάν θεριό εβογκούσε 
'τούτος που ακόμα κι απ' αυτόν το Γιαραμπή ψηλά, 
τι 'ναι ζωή κι ορμή και Φως, καλύτερα νογούσε, 
έτσι που απ' τα μικράτα του, γυρνούσε στα βουνά . 

Όσο που σαν συνάχτηκε στη μια, το ποίμνιο, όχθη, 
το καλυμαύχι ανόρεχτα άμα φόρεσε ο παπάς, 
πώς ίδια εγείρονται οι πιστοί, έτσι κι αυτός σηκώθη 
ο Άραχθος καταμεσής της κρύας της ποταμιάς, 

και μάρτυράς μου η πάνσεπτη η πέτρα, η γκρίζα αφέντρα
της Πίνδου, που 'ναι πάνω από ανθρώπους και θεούς,  
χίλια κι ακόμη πιο ψηλά πάνω εσηκώθη μέτρα, 
τόσο που η κοίτη, τούς γλαυκούς έσμιξεν ουρανούς, 

κι όλοι το μέγα εθάμαξαν το υδάτινο πλοκάμι 
και πιότερο ο παπάς με μιαν απόγνωση βουβή,
που πάνω απ' Άγιους και  Θεό υψωμένο το ποτάμι 
τη Τζουμερκιώτικη έλουσε ολοτρόγυρα αχλή. 

Κι αντίς ν' αγιάσουν τα νερά, με τους σταυρούς οι ανθρώποι, 
 και με ψαλμούς και προσευχές στην ακροποταμιά,
ψάλτης, θεός κι αρχάγγελος στου αιθέρα τη μετόπη, 
ο Άραχθος  τούς άγιασε , τούς μέρωσε γλυκά,  

πώς μερωμένα εστέκανε στις όχτες του τα δέντρα, 
ψηλοί ασκητές αγέρωχοι στους άγριους τους καιρούς! 
Ναι ! μάρτυράς μου η πάνσεπτη η πέτρα, η γκρίζα αφέντρα
της Πίνδου, που 'ναι πάνω από ανθρώπους και θεούς ! 
ά. - 6 Γενάρη του 2016 - λεύτερη Πίνδος






 






Έτριζε το βινύλλιο . . .




Παλιά τραγούδια λαϊκά ,
στάλαζε η φλέβα στην καρδιά
γλυκά το ..δηλητήριο,
έτριζε το βινύλλιο 


πώς τρίζει μες στην κρύα βροχή
του ταξιδιώτη το βαρύ
το βήμα, που ολομόναχος
αυτός και του βοριά ο αχός 

χάνονται μες στη σκοτεινιά
να γίνουν στίχος και πενιά.
Έτσι γεννιούνταν τα παλιά
λαϊκά τραγούδια τα χρυσά.
ά.