Του ξεχασμένου ποιητή /, του μύωπα Τέλλου Άγρα...

 ...Στη γύραθε αποφορά 
στην τύρβη και στη χάβρα, 
σπανίως πολύ καμμιά φορά 
ένιωθε κάποιαν αύρα :

στιχάκια μέσα απ' την ψυχή      
"παρωχημένα", "μαύρα", 
του ξεχασμένου ποιητή 
του μύωπα Τέλλου Άγρα 

ντυμένα μελαγχολικές 
όμορφες μελωδίες, 
έπαιρνε εισπνοές βαθιές 
φόρτωνε μπαταρίες, 

τ' άσχημα  ωραία να νογά 
κι αστραφτερά τα μαύρα 
στη γύραθε αποφορά 
στην τύρβη και στη χάβρα.  
............................................. 
"Διψάς, του στίχου το πουλί
της ξενιτιάς τ' αγέρι" 
κι ας είναι πόνος και πληγή 
βάσανο  και μαχαίρι,

"πιάσε το στίχο σου σκυφτός,
σαν το ψωμί από χάμω", 
αν για τ' εσένα είναι γιατρός,
είναι και για τον άλλο.
ά.