Συνολικές προβολές σελίδας

Πέμπτη 26 Μαΐου 2016

Τα ποιήματα που γράφουμε


Είναι λοιπόν τα ποιήματα που γράφουμε, 
το ντροπαλό μας  πέρασμά  απ' την Πλάση,  
το πάτημα, το μιας στιγμής  στροβίλισμα 
στο αιώνιο του Ρυθμού το χοροστάσι, 

 θα τα γρικάμε κάτω από τα χώματα 
στου Άδη τις περατιές σαν θα γυρνάμε 
καθώς θα κροταλούν μες στα τετράδια, 
κι "ακούστε, ω! φίλοι, ακούστε πώς βροντάνε" 

θα λέμε στους νεκρούς συνταξιδιώτες μας,
κι αυτοί με συγκατάβαση, γελώντας 
θα κάνουν πως τ' ακούν', μονάχα τη βουερή 
κατεβασιά του Αχέροντα γρικώντας. 
ά. -17 Απρίλη του 2016 - λεύτερη Πίνδος

2 σχόλια:

  1. μα ποιήματα -κτερίσματα σαν τούτα δω θ΄ακούγονται, μια και ξορκίζουν και μαλακώνουν και τα πιο ζοφερά (εσωτερικά) τοπία

    ΑπάντησηΔιαγραφή