Συνολικές προβολές σελίδας

Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2014

Πρωτοχρονιά στα Γιάννενα... . . .





(photo: Γιάννης Αυγέρης) ...Με νοσταλγία,θυμάμαι  κάποιες  παλιές Πρωτοχρονιές ,πίσω στις αρχές του '80, όπου πλακωνόμασταν στα τσίπουρα, αποβραδίς , σε ωραία  χαρακτηριστικά στέκια της εποχής...Λαϊκά στέκια :Τσιοκάνης,Όαση,Γκουγιάννος, Μπρούζος κ.λ κ.λ...Με προεξάρχοντες ενίοτε, κάποιους αξέχαστους φίλους-"γκεσέμια" της εποχής :Δερβέντζας..Σκάρας κ.λ  ...Mας έβρισκε ,θυμάμαι, η αλλαγή του χρόνου, να πίνουμε, ν' αγκαλιαζόμαστε και να φιλιόμαστε, όλοι μαζί, γνωστοί κι άγνωστοι....Εκκλησίασμα σωστό όλο το ανθρωπολόι στο μαγαζί...Τέτοια μυσταγωγία που, αν κι όποτε έπεφτε το μάτι  απόξω απ' το τζάμι, στο δρόμο, μας φαινόταν ο έξω κόσμος, ποτάμι παρδαλό κι αλλιώτικο που κόντρα του κολυμπάγαμε, εμείς "οι απομέσα"...εμείς "οι απέξω" , σωστότερα, αφού σ' αυτά τα παλιά στέκια , κυρίως,σύχναζε, ευδοκιμούσε κι ανθούσε το ωραίο περιθώριο της εποχής εκείνης...


  Πρωτοχρονιά στα Γιάννενα
νάμα και ξεροσφύρι
το τσίπρο μεταλάβαινα  
σε ξέχειλο ποτήρι

γράδα κοντά στα είκοσι
κι ενίοτε παραπάνω,
 Μπρούζο, Τσιοκάνη, Όαση,                    
 Καραβατιά, Γκουγιάνο 

τρίζαν τα ρακοπότηρα
στου μαγαζιού το βάθος,
πώς κουρταλούν τα σήμαντρα
κι αναγαλλιάζει ο Άθως,

 κι ο μαχαλάς ευώδιαζε
ρακί,σαν Άγιος Τάφος,
και "τούτο εστί το αίμα μου"
βραχνόψελνε ο Βάκχος

μέχρι που ο Σκάρας-άγγελος
 μ' ένα Sante ρομφαία,
κι οπίσω του εκκλησίασμα
ευλαβικό η παρέα

εμπαίναμε αναπόταμα*
στου κόσμου το ποτάμι
που κατηφόραε παρδαλό
απόξω από το τζάμι,

κάτω ο κόσμος, πάνω εμείς 
σαν πέστροφες στο ρέμα,
βαστάγαμε αμετάβλητο
φρόνημα, βλέμμα κι αίμα,

 οι άλλοι γέρασαν νωρίς,
εμείς μείναμαν ίδιοι
ωσάν στο Μώλο το παλιό
τ' άγαλμα του Μαβίλη

οπού αγναντεύει ακοίμητο, 
το χάραμα το Δρίσκο,  
τη νύχτα  των στασιαστών
των άστρων το στολίσκο

που πάντα  μπόι σηκώνουνε
 και πάντα καταφέρουν
 να φέξουν μες στη σκοτεινιά
το χάραμα να φέρουν.
........................................
Το τσίπουρο στα Γιάννενα
τα χρόνια του '80,
διπλό το μεταλάβαινα,
κι ακόμα μες στα δόντια

εκείνο το ίδιο πίσω-εμπρός
γλυκά το μηρυκάζω,
 στου '80 τον παλιόν μπαξέ
 ν' ανθοβολώ ν' αγιάζω...
                                   
*αναπόταμα= αντίθετα προς το  ρεύμα του ποταμού

 άγγελος παπαγεωργίου - λεύτερη Πίνδος




Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2014

Ρομά . . .

 
 

Να  'μουν στ' αντίσκηνο Ρομά 
-μη μ' έχει η πόλη σκλάβο- 
να  'χω σκεπή το μούχρωμα 
το μενεξί, το μπλάβο, 

να κάνουν δυό και τρία εφτά 
κι εννιά οι πέντε ογδόντα 
να  'χω τα πούστικα λεφτά 
προσάναμμα στη σόμπα , 

να 'μαι κιλά εξήντα δυό 
-ούτ' ένα παραπάνω- 
 με ψωμοτύρι και νερό
ταράτσα να την κάνω,

κι άμα πεθάνω, ουδέ παπά 
να θέλω ουδέ και τάφο, 
μα χώσιμο αδακεί βαθιά
στ' αντίσκηνο από κάτω, 

να ξεχρεώσει η σάρκα μου
της λάσπης το σκουλήκι
που εζούσα μες στο χτήμα του
χωρίς να δίνω νοίκι...

άγγελος

Δευτέρα 25 Αυγούστου 2014

ΘΕΟΦΙΛΟΣ ΧΑΤΖΗΜΙΧΑΗΛ (λαϊκός ζωγράφος,1870-1934)



Στον καφενέ που κάθεσαι,
με τα νερά εφάπτεσαι
του ποταμού Ιορδάνη,

κουβέντες πάνε κι έρχονται,
μες στου καφέ σου αλέθονται
το μαύρο το φλυτζάνι,

άγγελος ήσουν που όφειλε
τ' αόρατα, Θεόφιλε,
ζωγραφιστά να κάνει.
............................................

Είσαι ένα δέντρο στο βοριά,
με τα παιδιά μιλάς μονάχα,
και με τ' αποσπερνά πουλιά
που στήνουνε φωλιές στα βράχια.

Μη δείχνεις όλο σου το φως
-σφραγίδα είναι το φως, του πρώτου-
Θεόφιλε, όπως ο Χριστός
που τον καρφώσαν' στο σταυρό του.

άγγελος -25 Αυγούστου του 2014- Χουλιαράδες  


Πριν 80 ακριβώς χρόνια , στα 1934, πέθανε ο σπουδαίος λαίκός ζωγραφος Θεόφιλος Χατζημιχαήλ.Μονάχα ο Γιώργος Ζωγράφος, τον τραγουδησε (σε ποίηση Εμπειρίκου και μουσική Μαμαγκακη) τόσο σπαραχτικά κι αληθινά.Ήταν, βεβαίως, κι η θλίψη κι η "τρέλα" που ..κουβάλαγε στο λαρύγγι του, αυτος ο ανεπανάληπτος ερμηνευτής του νέου κύματος.
Μετέπειτα, πολλοί , κι ανάμεσά τους κι οι Κατσιμιχαίοι, προσπάθησαν να τραγουδησουν το Θεόφιλο.
Όλοι τους όμως με έναν τρόπο επιτηδευμένο, παγιδευμένοι στη μανιέρα τους, και, καθόλου μα καθόλου κοντά σ' ό,τι ήταν ο Θεόφιλος: ένας μεγάλος λαϊκός καλλιτέχνης, που η μισή μεγαλοσύνη του οφείλεται στ' ότι δεν είχε επιγνωση του πόσο σπουδαίος ήταν, οπότε κι απ' την αρχή ως το τέλος, δημιουργούσε με μια παρθενική ματιά, και με μιαν αγνή-παιδιάστικη διάθεση, διχως ύφος, στυλ κ.λ κ.λ

 

Τρίτη 19 Αυγούστου 2014

Στου λύκου τον ντορό


 


Τη λευτεριά μου την κερδίζω 
τρέχοντας πάνω στα βουνά, 
γυρνώ κι η πόλη τζαμπουνά
το ίδιο μοιριολόι το γκρίζο, 

τι τύχη να  'χεις, μες στους τοίχους
κλεισμένος σαν τον Ιωνά
 στα καπνισμένα, παγερά
σπλάχνα του  τσιμεντένιου κήτους, 

τρεις σβόλους που ευτυχώς βαστάτε
χώμα απ' τα διάσελα ψηλά,
παπούτσια μου αθλητικά
που σας τιμάω και με τιμάτε, 

σαν το χαλί του μουσουλμάνου
απλώνω στο μωσαϊκό
και πέφτω να προσευχηθώ
με το μυαλό στην Πίνδο πάνω, 

δέκτες, μεγάφωνα κι αντένες,
σκουριάζουν , κλείνουνε, σιγούν,
άγιοι πευκώνες τραγουδούν   
και λεύκες Παναγιές Παρθένες, 

ο άθλος μου η σερμαγιά μου
παράδεισός μου το βουνό 
μια ίντσα γης απ' τον ντορό
του λύκου, η επικράτειά μου. 

Άγγελος
7 Απρίλη του 2013 



Παρασκευή 13 Ιουνίου 2014

Του Μάρκου


 
Σ' όλα τα διάσελα βροχή σ' όλα τα βιλαέτια,
πάν' οι παράδες κι οι χαρές, πάν' και τα μπερεκέτια,
πέντ'-έξι έχουν τον παρά, πέντ'-έξι οι παραλήδες
πέντ'-έξι οι βιομήχανοι κι όλοι οι κοτζαμπασήδες,
ο Μάρκος σφίγκει το σπαθί και το βαρύ ντουφέκι
βγαίνει απ' την κούλια την ψηλή κι απ' το παλιό το γρέκι,
φιλάει τον κύρη στο δεξί, στο μάγουλο τη μάνα,
φιλάει κι από τ' απόμακρα, Τζουμέρκα και Μουργκάνα,
διαβαίνει τον Καρβασαρά, τη γέφυρα στο Ρίο,
χιόνι και δίσεχτος καιρός, χιόνι βροχές και κρύο,
μπαίνει στην Ελευσίνα ορθός, στο Σύνταγμα φορτσάτος,
καμπάνα ο Ηπειρώτικος ο μπούτζος του ο βαρβάτος
βαρεί και γύρω οι σύντροφοι μαζώνονται χιλιάδες
με τα βαριά τα μάνλιχερ και τους παλιούς τους γκράδες,
ποιος είδε αητό στη θάλασσα και δέλφινα στα Τέμπη,
ποιος είδε βιομήχανο, φτωχούς να υπηρετεύει,
μέρα καλή ξημέρωσεν αρχοντοθυγατέρα,
πλάση ανθισμένη κι όμορφη, κόκκινη πέρα ως πέρα...

άγγελος-13 Θερτή του 2014-λεύτερη Πίνδος

Δευτέρα 5 Μαΐου 2014

Η Ντίνα από τους Χουλιαράδες



Της πόλης τα ψευτοκαλούδια
στα δυο της τά ‘γραψε τ’ αρχίδια
η Ντίνα, αδέρφια έχει τα ζούδια,
φυλάει στους Χουλιαράδες γίδια,

κι αν κάμποσοι την περγελάνε,
να φάν’ στα Γιάννενα στη μάπα
μούχλα,μαζούτ κι αιθάλη, πάνε.
 Σαν θηλυκός Αη-Λιας στη στράτα,   

η Ντίνα με την καφετιά της
τη μάλλινη ψηλή κατσιούλα
διαβαίνει με τα ερίφιά της
αρχόντω αγνάντια απ' τη Στρογκούλα,

κι όποτε πάει , κάνα Σαββάτο, 
στο καφενείο με  τα καλά της
να  κατεβάσει άσπρο πάτο
την πενηντάχρονη ερημιά της, 

πίσω από τον καφετζή, κοιτούνε
τα ρακογυάλια αραδιασμένα,
και τρίζουν, κλαίνε και ριγούνε
πριχού σ' αντάμικο, ένα-ένα,

χορό πιαστούνε του Ζαλόγγου,
κομμάτια να γινούν χιλιάδες
'μπρός στην πριγκήπισσα του λόγκου:
τη Ντίνα από τους Χουλιαράδες...

άγγελος-27 Απρίλη του 2014
Χουλιαράδες-λεύτερη Πίνδος

Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

Γυαλί-Καφενέ


   ΓΥΑΛΙ-ΚΑΦΕΝΕ
Δεν είναι Αθήνα εδώ, μαθές 
κι Ερμού και Κηφισίας. 
Εδώ τις νύχτες, σαν περνάς 
την Ανεξαρτησίας, 

 βγαίνουν στου Βρόσγου το παλιό
το γκρεμισμένο χάνι
Πυρσογιαννίτες κι Αλβανοί
της πέτρας πελεκάνοι,

πέτρες  αράδα πελεκάν'
σου στρώνουν καλντερίμι  
 να μη σε καίει η άσφαλτος  
να μη σκοντάφτει η μνήμη,  

να πας στο Γυαλί Καφενέ  
να πίνεις τον καφέ σου  
με τη λιμνίσια την αχλή
στο πέτο κατιφέ σου,   

πελάτες να μην κρένουνε,
 ίσκιοι να μη  σπαράζουν,
 μερακλωμένες Γκέγκισσες
να βγαίνουν να σε σφάζουν

πίσω απ' του σκέτου σου καφέ 
την τελευταία φουσκάλα, 
πρώτα η Μαργιόλα του Χαλκιά
κι ύστερα η Μαντουμπάλα....

άγγελος-6 Απρίλη του 2014

Κυριακή 30 Μαρτίου 2014

Δεν είναι ετούτη, Άνοιξη


Δεν είναι ετούτη, άνοιξη. 
Δεν είναι ετούτος, Μάρτης. 
Είναι αλλόκοτη εποχή, 
κακός καιρός και γδάρτης : 

κοσμάκης απολύεται 
τη βγάζει όπως-όπως, 
στα βρόχια ο αυτοκινητιστής
στα βρόχια ο κτηνοτρόφος, 

και τα κοινοβουλευτικά 
γαϊδούρια τα μεγάλα 
που μήτε τ' άγιο σέβονται 
της μάνας τους το γάλα, 

απόψε θα ψηφίσουνε 
το νόμο για το γάλα 
νά 'ρθουν να κάνουν τα καρτέλ 
παιχνίδι τα μεγάλα,

μύγες στη στάνη να βαρά 
ο καψοκτηνοτρόφος, 
γάλα να τρως μπαγιάτικο 
να σε μαζεύει ψόφος...  
......................................... 
Σφυρίζει η μέρα η λιόχαρη 
στης μυγδαλιάς τα κλώνια:
"-Πού πήγε εκείνος ο λαός,
στα μαρμαρένια αλώνια 

οπού  'βγαινε εκδικητής
και τιμωρός κι αντάρτης; " 
Δεν είναι ετούτη, άνοιξη. 
Δεν είναι ετούτος, Μάρτης. 

άγγελος
Κυριακή,30 Μάρτη του 2014-μέρα,νομοσχεδίου ψήφισης-αψήφησης του λαού

Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

Η φωνή του Άγγελου Σικελιανού (σαν σήμερα, στις 15 Μάρτη του 1884, γεννήθηκε ο ποιητής Άγγελος Σικελιανός)








Η ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΥ 
Πού 'ναι οι βάρδοι οι ασώπαστοι,οι αγκρέμιστοι  γιγάντοι, 
πού  'ναι οι τρανοί οι τελάληδες, οι μύστες της φυλής, 
να πλάσουν Νόημα-Οδηγητή   και Στίχο-Ιεροφάντη, 
έρμε λαέ, απ' τα Τάρταρα, γρικώντας να εγερθείς;  

Τώρα, αλαλάζουν, της οκάς τσουτσέκια στις οθόνες 
και κύνες νάνοι ημίαιμοι Κυνοβουλευτικοί,  
τηράει με πόνο ο Όμηρος, μακριάθε απ' τους αιώνες 
και σπάει τη λύρα την ιερή με πάταγο βαρύ ! 

Κι ωστόσο, αλήθεια, είναι φορές που κάτι στον αγέρα, 
κάτι βαρύ, μυριόστομο απ' τα μάκρη του ουρανού, 
βογκάει "καμπάνες βροντερές, ηχήστε πέρα ως πέρα", 
κι ω! είν' η φωνή η στεντόρεια   του  Σικελιανού, 

βογκάει στη μνήμη του λαού, καθάρια οπού  'ναι κρήνη
βρυσούλα τρισχιλιόχρονη να πίνεις σαν διψάς,
κι ο βόγκος γίνεται φωτιά, τρανή φωτιά, γιαγκίνι, 
να καίονται τ' αλαλάζοντα τα κύμβαλα μεμιάς,   

να ξελωβιάζονται τ' αυτιά ν' ακούν τ' ορθό το πρέπον, 
τ' άξιο, το μέγα, το εθνικό, το μείζον , το αληθές, 
των Αρλεκίνων οι άναρθρες κραυγές και των Νενέκων 
στο  βρόντο ανάκουστες  να ηχούν ,γελαστικές κι αχνές.
 .......................................................................... 
Έτσι λογιέται ο ποιητής : σ' όλα τρανός και μέγας, 
στο μπόι,στο λάμπος,στη θωριά, στην πένα, στη φωνή, 
κρούσταλλο διάφανο άσωστο νεράκι  κρύο της Νέδας, 
ρυθμό να δίνει, αγαλλιασμό, δροσούλα και ζωή. 
άγγελος -15 Μάρτη του 2014 (...σαν σήμερα, στις 15 Μάρτη του 1884, γεννήθηκε ο ποιητής Άγγελος  Σικελιανός)

ΥΓ  Ακούστε,  στο αποπάνω βίντεο, τη φωνή του Άγγελου Σικελιανού...φωνή Στεντόρεια...φωνή αντρίκεια...φωνή-σήμαντρο του Άθω...φωνή ν' ακούει  σήμερα ο Ρωμηός πριν πέσει για ύπνο και να ξεπλένει τ' αυτιά του απ' τη λώβα του ηχητικού αχταρμά των κολοκάναλων (=αυγινή/πρωινή τηλεμαλάκυνση δήθεν ενημέρωση, μεσημβρινή κουτσομπολοκαφρίλα, βραδινή Πρετεντοροσαβούρα )... κάθε γεννιά έχει ΚΑΙ τις φωνές που της αξίζουν...παλιά: Σικελιανός, Μινωτής, Μπιθικώτσης κ.λ ...τώρα : Βλαβιανο-Χωμενίδηδες, Μπέζο-Φιλιππίδηδες, Ρεμο-Παντελίδηδες  κ.λ με μια λέξη Αρχ@@ίδηδες δηλαδή... 

Σάββατο 15 Μαρτίου 2014

Φυσάει-βογκάει στο Μάτσικα, / πεύκο κι αλυγαριά μου


Φυσάει-βογκάει στο Μάτσικα
πεύκο κι αλυγαριά μου,
να σ' αποδιώξω βιάστηκα
 να φύγεις μακριά μου, 

μα αν πιάνεις σήμα απ' τον καιρό 
 κι απ' το νοτιά μαντάτα
κι αν έχεις τα μαλλάκια σου 
τηλέγραφο στη στράτα, 

τώρα που μάνιωσε ο βοριάς 
και βγήκε απόξω η λίμνη
έλα ταχιά στο Δώδεκα
στου φεγγαριού την πρύμνη

για δώδεκα θα σ' αγαπώ  
για δώδεκα θα σ' έχω 
για δώδεκα  με του πουλιού
το γάλα θα σε θρέφω, 

έλα ,πουλάκι, ανάδεψε
τα στάσιμα νερά μου.
Φυσάει-βογκάει στο Μάτσικα 
πεύκο κι αλυγαριά μου. 

άγγελος-χινόπωρο 1987 

Σάββατο 22 Φεβρουαρίου 2014

«Οι εξορίες του ιεροκήρυκα Σέργιου Σκανδάλη»

 
 ...Διάβαζα μόνο Ποίηση, αφού η Πεζογραφία 
ανιαρή μού εφαίνονταν  και κούραση μεγάλη, 
ως πού  'πεσαν στα χέρια μου προτού βδομάδα μία,
 «Οι εξορίες του ιεροκήρυκα Σέργιου Σκανδάλη» 
 
Και διάβασα κι ομόρφυνα και διάβασα κι εχάθην 
και διάβασα κι αμάρτησα κι αγίασα κι ημερώθην 
και διάβασα και στων Παθών μου  ενύχτωσα τα βάθη 
και διάβασα και στις κορφές της Πίνδου εξημερώθην... 

 άγγελος- 22 Φλεβάρη του 2014

Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014

Δυο γυφτοπούλες στο βουνό




Γράφουμε εκεί γράφουμε εδώ
γράφουμε παραπέρα
γράφουμε στ' αρμυρό νερό
στη γη και στον αέρα

πότε σεμνά κι ουδέτερα
πότε με στόμφο κι ύφος
πότε για ήθη ελεύθερα
πότε για Αγίους κι ήθος

πότε Σικελιανικά
πότε αλά Μπρεχτ και Κάλβο
πότε αυστηρά Παλαμικά
πότε αλά Χρήστο Μπράβο

πότε προτού το φαγητό
πότε μετά το πιώμα
πότε με καθαρό μυαλό
πότε αλοιφή και λειώμα

πότε στο μεροκάματο
πότε σε χρόνο αδείας
μεθάμε με τ' αθάνατο
κρασί της μαλακίας

καθότι πέρα απ' τον βαριό
τον ίδρωτα του εργάτη
όλα είναι τρύπα στο νερό
πομφόλυγα κι απάτη.
...........................................
Δυο γυφτοπούλες στο βουνό
με βιολετιά φουστάνια,
στου κόσμου το "ποιηταριό"
αμάραντα στεφάνια

μποέμικα αλαλάγματα
στου ζέφυρου το νύχι
να τρέμουνε τα γράμματα
κι οι "ποιητές" κι οι στίχοι...

άγγελος-19 Φλεβάρη του 2014

Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014

Του Τόλη Ρούση το "Γράμμα" στα Γιάννενα




 ...ο Αποστόλης Μπαρμπαρούσης...ο κατά κόσμον Τόλης Ρούσης...ένας ανεπανάληπτος μπουζουκτσής...ένας σπάνιος ερμηνευτής...ένας μεγάλος λαϊκός καλλιτέχνης...είχα την τύχη να συνεργαστώ μαζί του δυο σαιζόν : '86-'87 στο μαγαζί του Γιαννόπουλου απέναντι απ' τη Φοιτητική Εστία, και '90- '91 στον Κύκνο... στα Γιάννενα πάντα....εκεί στον Κύκνο,θυμάμαι ένα βράδυ, παίζαμε το "Έπεφτε βαθιά σιωπή" (Πλέσας-Παπαδόπουλος-Πουλόπουλος) και το δάκρυ του έτρεχε ποτάμι να σμίξει τα νερά τη λίμνης λίγα μέτρα παρακάτω...πέθανε το 2011 μόνος όπως έζησε μια ζωή...


Χρόνους πολλούς στα Γιάννενα
το  'γραφε αυτό το γράμμα 
με την πενιά με τον καημό 
με της καρδιάς το κλάμα  

στον Τσίτο στο Γιαννόπουλο 
στο Χάραμα στον Κύκνο 
στα στέκια στην Καλούτσιανη 
στον ύπνο και στον ξύπνο 

στα κατακάθια του καφέ 
στα ούζα και στα τσίπρα   
στου παταριού την κόλαση 
στη μέσα του  την ψύχρα,   

με τον σεπτό του μπουζουκιού 
τον μάνικα τον Ένα 
με τον καρντάση κι ακριβό 
φίλο του τον Κανένα

και με τις τρεις του γκόμενες
πάντοτε σ' απαρτία
την Τρέλα, την Απόγνωση 
και τη Μελαγχολία, 

ο Τόλης ο μπουζούκαρος 
ο Τόλης Μπαρμπαρούσης 
ο Τόλαρος ο άρχοντας 
ο κατά κόσμον Ρούσης... 

άγγελος-8 Φλεβάρη του 2014


Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014

Ο Κώστα-Δήμος



 Απρίλη του  '58
έφυγε απ' τα Τζουμέρκα,
η φτώχεια τού  'γινε βραχνάς
κι έριξε μαύρη πέτρα ,

Γιάννενα, Αθήνα, Λάρισσα,
Σερβία, Γερμανία,
είκοσι χρόνια δίσεχτη
ζωή στα ορυχεία

πλεμόνι μαύρο κι άρρωστο
του  το 'λειωσε ο καρκίνος,
προτού πεθάνει, στο χωριό
γύρισε ο Κώστα-Δήμος

στο πανηγύρι χόρεψε
κι εράισεν η πέτρα
τέτοιον ντελή που θα  'παιρνε
παλλήκαρο δυο μέτρα,

έκαμε Πάσχα κι άντεξε
μέρες ακόμα δέκα,
Απρίλη του '78
τον κλάψαν' τα Τζουμέρκα, 

λάλησε-πικρολάλησε  
του Ράρα το κλαρίνο 
κι επήρε αραββωνιάρη της 
η γης τον Κωστα-Δήμο... 

 άγγελος-6 Φλεβάρη του 2014


Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014

Απ' τη Ντραμπάτοβα μακριά . . .








  

Χαϊδεύει η βάρκα το νερό 
και το νερό τη βάρκα, 
ξέρει ο βαρκάρης κάποτε 
πως θα τον κάνουν κάρτα 


και γρήγορα τραβάει κουπί 
για  νά  'βγει από το πλάνο, 
"καλύτερα στο Δώδεκα 
να πέσω να πεθάνω 


παρά να μ' έχουν -σκέφτεται-  
σε κάδρο στο σαλόνι 
χωρίς λιμνίσιαν ευωδιά 
κι αγέρα να με ζώνει, 

απ' τη Ντραμπάτοβα μακριά 
κι από τη Σκάλα αλάργα". 
Χαϊδεύει η βάρκα το νερό 
και το νερό τη βάρκα... 

άγγελος-26 Δεκέμβρη του 2013

Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2014

Στάλινγκραντ


(Σαν σήμερα, πριν 71 χρόνια, με το τέλος της μάχης του Στάλινγκραντ, παραδόθηκαν οι Γερμανοί στον Κόκκινο Στρατό, στις 2 Φλεβάρη του 1943) 

Ω στέπες Σιβηριανές, 
τα μάκρη του ουρανού 
τηράξτε πώς γινήκανε
απ' του Ρούσικου λαού 

το αίμα, ρούσοι χείμαρροι,
καθρέφτες πορφυροί, 
εδώθε θόλοι σμαραγδιοί 
'κείθε μενεξεδιοί,  

και παρακείθε σκούζει αψύς
κοζάκος ο Θεός 
"-Βόλγα, ώι Βόλγα ποταμέ.." 
μα ο Βόλγας ποταμός 

βαστάει ντουφέκι μη διαβεί 
τ' αντίπερα ο οχτρός, 
βαστάει και δρόμο να διαβεί 
ο Κόκκινος Στρατός 
  
και "Βάστα Στάλινγκραντ, βογκά,
και Κόκκινε Στρατέ, 
βάστα Πατρίδα του Βορά
και Ρούσικε λαέ"... 
................................... 
Ω στέπες Σιβηριανές, 
εκεί τρανή φωτιά 
εκεί το λένε Στάλινγκραντ 
κι ο Ούνος ξεψυχά.  


άγγελος 




Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

Πόθος



Μαντήλι χίλια χρώματα 
μακρύ μαλλί ρουμάνι
να βγαίνει ξημερώματα
του πόθου το καπλάνι 

κρυφό καρτέρι στο λαιμό
στο τανυσμένο νεύρο 
άσπλαχνo να χιμάει στο νιο
κι αλύπητo στο γέρο

κι όλο να κόβει να πονά
κι όλο να σακατεύει
χίλιους να παίρνει τη μιλιά 
χίλιους ν' αποτρελαίνει 

χίλιους στ' άσπρα της γόνατα
να βγάζει πυροφάνι,
μαντήλι χίλια χρώματα
μακρύ μαλλί ρουμάνι.
  
άγγελος-Φλεβάρης του 2014

Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014

Όσοι είναι από την Ήπειρο, / ξενάκια στην Αθήνα . . .


 

Όσοι είναι από την Ήπειρο 
ξενάκια στην Αθήνα,
πέφτει στον ύπνο τους πυκνό
χιονάκι Αύγουστο μήνα,

Τζουμέρκα λέν' τον Υμηττό 
τα Τουρκοβούνια Γκιώνα 
ρόμπολο στο Λυκαβητό 
την κόκκινη ανεμώνα,  

και κατεβαίνουν χάραμα
στον Άγνωστο Στρατιώτη
να βρουν πεσόντα κι άγαλμα
τη νιότη τους την πρώτη  

τα Γιάννενα πριν αρνηθούν
προτού διαβούν το Ρίο 
σφαχτάρια να κυκλοφορούν 
μες στ' Αττικό σφαγείο...  

 άγγελος-30 Γενάρη του 2013

Σάββατο 25 Ιανουαρίου 2014

Κρατησα τη ζωή μου


..Κράτησα όπως μού τάχτηκε 
κράτησα τη ζωή μου 
το μετερίζι τ' άπαρτο 
τ' απάτητο καστρί μου 

σαν Αθωνίτης μοναχός 
στην Πανεπιστημίου, 
σαν παρτιζάνος που  'μεινε
στο Γράμμο δια βίου  

να βγαίνει μ' αδειανό φλασκί
περίπολο στους λόφους
να ξεδιψάει τις λυγαριές 
και τους νεκρούς συντρόφους  

με τα μαλλιά στα σύννεφα 
και το θρασκιά στα γένια 
και τα γλαρά ματάκια τους
λυχνάρια αραδιασμένα

στις σκοτεινές λυκοποριές
της πέτρινης ερήμου,  
κράτησα όπως μού τάχτηκε 
κράτησα τη ζωή μου.... 

άγγελος-25 Γενάρη του 2014


Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014

Η γιάφκα



Αν έχεις, μάτια μου, κι εσύ 
ψυχούλα σακαράκα 
έλα να στήσουμε μαζί 
στους πέντε ανέμους γιάφκα 

να στασιάζουν οι καρδιές 
να μπαίνουν μες στα όλα 
να κροταλίζουν τα φιλιά 
σαν να  'ναι πολυβόλα 

και να φυτεύουν τα κορμιά 
τα σαρανταπεντάρια 
στο Πόνο και στο Θάνατο 
ερωτοβόλια ανάρια 

και μπαζουκιές μελωδικές 
τραγούδια πρίμα βίστα 
στον παρακρατικό φονιά 
το Χρόνο το φασίστα... 

 άγγελος-23 Γενάρη του 2014

Τετάρτη 22 Ιανουαρίου 2014

Μάτια μου μάτια σκαλιστά-Λάκης Παππάς




Μάτια μου μάτια σκαλιστά 
 όλο μελαγχολία
μάτια του Λάκη του Παππά 
φώτα στην παραλία

σβηστά, η Πρέβεζα η παλιά
βάρκα χωρίς πανάκι
να χώνεται στην αγκαλιά
του Κώστα Καρυωτάκη, 

μάτια μου μάτια σφαλιστά  
θαμμένα μεταλλεία 
μάτια μου μάτια σκαλιστά 
όλο μελαγχολία... 

άγγελος-22 Γενάρη του 2014

Στο κουρείο του Βενέτη, στα Γιάννενα

...στη φωτογραφία : Γιάννινα, 1975,στο κουρείο του Μιχάλη Βενέτη....  



 Εννιά χιλιάδες μάγουλα
κι εννιά χιλιάδες σβέρκα   
 
-γαλακτερά απ' τα Γιάννενα,
 
τραχιά απ' τα Τζουμέρκα- 


περάσαν' απ' τ' αμείλικτο 
 
ξουράφι του Βενέτη,
 
πρόλαβε -εσχάτως- κούρεψε 
 
κι όσους αφήναν χαίτη,
 

ακούρευτοι κι αξούριστοι 
 
κι οκνοί οι πελάτες μπαίναν',
 
μπαρμπερισμένοι κι όμορφοι 
 
με ..προσδοκίες βγαίναν'
 

κι ώσπου να φτάσουν στο Παλλάς
 
στην κεντρική Πλατεία, 
 
με τρόπο καθρεφτίζονταν 
 
οπού  'χε τζαμαρία
 

και πάνω κάτω οργώνανε 
 
τη βόλτα -κάργα οι νύφες-,
 
πίσω, πυρίχειο χόρευαν 
 
χορό οι κομμένες τρίχες, 
 

μακριά απ' τ' άδεια κι αφελή   

κεφάλια , όλο κέφι

λεύτερες , μόνες κι ευτυχείς 
 
στη σκούπα του Βενέτη... 
 

άγγελος