Συνολικές προβολές σελίδας

Τρίτη 17 Σεπτεμβρίου 2013

Ομπρός, δάσκαλε!

...οι δάσκαλοι της β/θμιας (καθηγητές) ,γιγαντωμένοι κι αποφασισμένοι, συνεχίζουν για τρίτη μέρα τον ηρωικό αγώνα τους...αύριο μπαίνουν στη μάχη κι οι δάσκαλοι  
της α/θμιας...ομπρός,συνάδελφοι ! τώρα είν' η ώρα...είναι ευλογημένες οι στιγμές που ο άνθρωπος  έχει την ευκαιρία να υψωθεί σε Άνθρωπο...το ίδιο ευλογημένες είναι κι οι στιγμές που ο δάσκαλος έχει την ευκαιρία να υψωθεί σε Δάσκαλο...

...Τώρα είν' η ώρα, δάσκαλε, η πιο μεγάλη ώρα! 
Τώρα είν' Το Μέγα Μάθημα κι η πιο τρανή σπουδή! 
Έβγα στο δρόμο ! Πάλεψε!Γίνε φωτιά! Προχώρα! 
Τώρα ή ποτέ ! Ομπρός ! Ομπρός, δάσκαλε! Εσύ ή αυτοί !...  

Πώς θα  'ταν, δάσκαλε, η ζωή χωρίς πάλη κι αγώνα, 
χωρίς ορθό αντιπάλεμα στ' άδικο, στο στραβό, 
με μπόι γιγάντου -ας άνθρωπος- κι αλύγιστο το γόνα, 
με το λαό, για το λαό, μπροστάρης στον καιρό ; 

Μια φούσκα θα  'ταν, δάσκαλε, μια χούφτα κούφια χρόνια 
μίζερα, στέρφα κι αδειανά και του πεταματού, 
τέρμινα ωσάν της όχεντρας που από τον Πλάστη αιώνια 
οχτρός 'δικάστη καθενός πλασμάτου ζωντανού. 

Κι εσύ θε  να  'σουν, δάσκαλε, μια μηχανή, μια αστεία 
καρικατούρα φλύαρη όλη μέρα στο σχολειό, 
σκιάχτρο στο μαυροπίνακα με μια άσπρη κιμωλία 
να γράφτεις γράμματα, αριθμούς και σύμβολα σωρό. 

Μα, εσύ  'σαι, δάσκαλε Έλληνα, παιδί του Μακρυγιάννη, 
γιος του Δελμούζου, του Γληνού, του Σικελιανού, 
κοινώνησες και το σεπτό νεράκι του Ιορδάνη 
μα και το Φως τ' ανέσπερο του Ολύμπιου του θεού, 

και τώρα, βράχο, δάσκαλε, στη φτώχεια και στην πείνα 
σε θέλει η μοίρα, ακάματο μεταλλωρύχο ορθό, 
να ψάχνεις στα Όσια της φυλής για ατσάλι και πλατίνα, 
να τα δουλέψεις στη φωτιά, θώρακα στο λαό.  

Σε θέλει η μοίρα, στα σχολειά αρχάγγελο και βάρδο
φύλακα ορθό κι αγωνιστή κοντά  στο Σολωμό, 
τώρα που λαίλαπα άγρια, τώρα που κύμα μαύρο, 
σαρώνει ό,τι απόμεινε στον τόπο τούτο ορθό,
  
σαρώνει νιάτα και σχολειό, σχολειό σού μοιάζει ετούτο, 
δάσκαλε, ή μαύρη φάμπρικα κι εξέταση Ιερά, 
σφιχτή στη νιότη άλυσο, στην αθωότη κνούτο
και μάχαιρα στα ορθάνοιχτα του εφήβου τα φτερά ;
  
Τώρα είν' η ώρα, δάσκαλε, η πιο μεγάλη ώρα! 
Τώρα είν' Το Μέγα Μάθημα κι η πιο τρανή σπουδή! 
Έβγα στο δρόμο ! Πάλεψε!Γίνε φωτιά! Προχώρα! 
Τώρα ή ποτέ ! Ομπρός ! Ομπρός, δάσκαλε! Εσύ ή αυτοί !   
 ...............................................................................

..Ώστε, σαν λάμψεις κάποτε, αστράκι φευγαλέο, 
δάκρυ του γιου σου στην κορφή του ολάσπρου σου σταυρού,  
Δάσκαλος να  'σαι ,Δάσκαλε, με  Δέλτα κεφαλαίο,
στη μνήμη των κατοπινών, στη μνήμη του λαού. 
  

Άγγελος 
17 Σεπτέμβρη 2013, στην καρδιά των απεργιακών κινητοποιήσεων των δασκάλων της α/θμιας και β/θμιας εκπ/σης
λεύτερη Πίνδος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου