Πωλ Γκασκόιν.Ματς με το θάνατο.

(Στις φωτογραφίες, ο Πολ Γκασκόιν, ο παλιόςποδοσφαιρισταράς που μας μάγευε απ' τις μικρές οθόνες τη δεκαετία του '90, ο  ιδιόρυθμος και "τρελός" παιχταράς που πάταγε γερά στο χόρτο κι αλώνιζε σαν ντόπερμαν, βρίσκεται πεσμένος σ' ένα πεζοδρόμιο, δίπλα σε έναν κάδο απορριμμάτων,ημιλιπόθυμος  σε άσχημη κατάσταση και  παρακαλάει για λίγο αλκοόλ.Α, ρε Πωλ...Πώς  βούλιαξες έτσι θλιβερά στο γαμημένο τ' αλκοόλ, ζωντανός νεκρός, να πατάς κάθε μέρα το κουμπί της αυτοκαταστροφής ...Α, ρε Πωλ....)

Ποτάμι μαύρο ο κόσμος, Πωλ, 
τα νιάτα σου δυο φύλλα 
μαραγκιασμένα απ' τ' αλκοόλ, 
το μπράντυ, την τεκίλα, 

στις πλάκες, στους περαστικούς, 
στο δρόμο πεταμένα, 
τα σέρνει ο αγέρας σε χορούς, 
άδεια από σφρίγος κι αίμα.
 .....................................
Δε λέω, όλοι οι ξεχωριστοί 
μ' απόκλιση μεγάλη, 
βρίσκουν απάγκιο κι αντοχή 
ενίοτε στην κραιπάλη, 

μα , ενίοτε, Πωλ, για λίγο, Πωλ, 
της τρέλας τους να σβήνουν 
το φάσμα, κι έπειτα "-That 's all.." 
 πανιά για ομπρός ανοίγουν.

Όμως εσύ, ρε μάγκα Πωλ, 
το  'χεις παρατραβήξει, 
ματσάκι αν ήτανε foot ball 
θα  το  'χε ο  lines-man λήξει, 

μα εσύ το συνεχάς, το πας 
παράταση είκοσι χρόνια, 
μ' ένα μπουκάλι πολεμάς 
στα μαρμαρένια αλώνια, 

βαράς τη σπλήνα σου πλασέ
 το σ'κώτι σου τζαρτζάρεις
με ζυγισμένο βολ πλανέ 
στα σπλάχνα σου σκοράρεις,

 μα γύρνα, Πωλ, τ' άσπρα να δεις 
δοκάρια του σταδίου : 
σταυρώσαν' κι έγιναν θαρρείς
σταυρός κοιμητηρίου...  
....................................................................................
Α, ρε Πωλ, British ντόπερμαν,
που σε θαυμάζαμε όλοι,
 πώς σ' έκλεισε μονότερμα
η αιθυλική αλκοόλη ;;;;



Άγγελος 
12 Αλωνάρη του 2013